امشب به بيت فاطمه رضوان گل افشاني كند
 روح القدس مدحت گري حورا غزل خواني كند
 گيتي به تن پيراهن از انوار رباني كند
 شادي و غم با دل صفا پيدا و پنهاني كند
 در سينه هاي سوخته آتش گلستاني كند
 زيبد جهان هستي خود،يكباره قرباني كند
 ريحانه ختم رسل فرزند زهرا آمده
 آري حسين ابن علي امشب به دنيا آمده
 **
 امشب به روي دست خود قرآن گرفته فاطمه
 امشب ز باغ آرزو ريحان گرفته فاطمه
 امشب ز درياي ولا مرجان گرفته فاطمه
 امشب ز داور گوهر ايمان گرفته فاطمه
 امشب براي اهل دل جانان گرفته فاطمه
 امشب حسينش را به برچون جان گرفته فاطمه
 امشب در عاشورائيان برپا شده شوري دگر
 از خانه زهرا رود بر آسمان نوري دگر
 **
 شور آفرين عاشقان با شور عاشوراست اين
 مشعل فروز بزم جان روشنگر دلهاست اين
 ريحانه ختم رسل دردانه زهراست اين
 ماه اميرالمؤمنين مهر جهان آراست اين
 توحيد از سرتا به پا قرآن زسرتا پاست اين
 وجه خدا خون خدا عبد خدا سيماست اين
 گويم اگر در وصف او از آنچه هست آگاهيم
 ترسم كه هركس بشنود خواند حسين اللهيم
 **
 جان بحر واو دُردانه اش دل باغ واوريحانه اش
 هستي همه دلداده اش عالم همه ديوانه اش
 ايثار شمع محفلش خلقت همه پروانه اش
 خلق زمين وآسمان يكسر گداي خانه اش
 سر مست از جام جنون ديوانه و فرزانه اش
 مديون لطف ومرحمت هم خويش هم بيگانه اش
 چشم همه درياي او قلب همه صحراي او
 هر جا شده كرببلا هر لحظه عاشوراي او
 **
 فطرس بيا فطرس بيا شور حسيني ساز كن
 درد درون خويش را ابراز كن ابراز كن
 حرف دل بشكسته دا آغاز كن آغاز كن
 پروانه شو پروانه شو پرباز كن پر باز كن
 بر گرد شمع روي او پرواز كن پرواز كن
 ناز بكش زي نازنين بر خلق عالم ناز كن
 از آسمان و از زمين آمد به گوش اين زمزمه
 اي عاصيان اي عاصيان آمد حسين فاطمه
 **
 آن سرو بستان قِدَم تا زد در اين عالم قدم
 ناورده حرفي بر زبان نگشوده چشم خود زهم
 دست گرفتاري گرفت ازرحمت ولطف وكرم
 لبخند زن پرواز كن گرديد گرد آن حرم
 زد بوسه بر گهواره اش قنداقه اش بوسيد،هم
 اين قصه دارد نكته اي يعني گنه كاران چه غم
 من آمدم تا در يم عصيان بگيرم دست تان
 از جام عشق خود كنم ديوانه و سرمستتان
 **
 من آمدم با بذل جان دل مرده را احيا كنم
 من آمدم با ترك سر فرمان حق اجرا كنم
 من آمدم هر فرد را آزاده در دنيا كنم
 من آمدم بند ستم از پاي عالم وا كنم
 من آمدم تا پرچم عدل و شرف بر پا كنم
 من آمدم هر روز را اعلان عاشورا كنم
 من آمدم تا رهنما در طِيِّ منزلها شوم
 باروي خونين تا ابد روشنگر دلها شوم
 **
 حسن خدا روي خدا اي حسن من اين روي من
 خلق نبي خوي نبي اين خلق من اين خوي من
 رنگ جنان بوي جنان اين رنگ من اين بوي من
 حبل المتين عاشقان اين تارمن اين موي من
 سعي وصفاي عارفان اين بيت من اين كوي من
 آلوده دامانيد اگر اين بحر من اين جوي من
 من بين درياي بلا فلك نجات امتم
 من با لب عطشان خود آب حياط امتم
 **
 تنها نه اينجا فطرسي روئيده شد بال و پرش
 تا حشر هر افتاده را من همدمش ،من ياورش
 هر كس به طوفان غرق شد،من كشتي اش من لنگرش
 هر كس به صحرا گشت گم،من هادي اش من رهبرش
 هر كس شهيد دوست شد،من سيدش من سرورش
 هر كس كه مست يار شد،من ثاقي اش من ساغرش
 لبيك گو،امداد گر ، فرياد رسِ فردا منم
 حتي اگر كافر زند دست ولا بر دامنم
 **
 من عاشق و شيداي حق،حق عاشق و شيداي من
 پيمان خود را نشكنم،گر بشكند اعضاي من
 صد بار اگر غلطد به خون،هر لحظه سرتاپاي من
 صد بار اگر گلگون شود،از خون سر سيماي من
 هر روز گردد زنده تر،ز امروز من فرداي من
 بر نسلها با شد يكي ميلاد و عاشوراي من
 هر روز بر آزادگان ميلاد جان ما بود
 در محفل دلدادگان(ميثم) زبان ما بود
 ***