وا نشد جبریل اگر سمت نجف بال و پرش

بهتر آن که بر زمین جاری شود خاکسترش

.

خوش به حال آن کبوتر بچه ای که تا سحر
 می پرد از صحن ایوانش به صحن دیگرش

.

داستان سنگ و زر یعنى که ما و فضه اش
 قصه ی شاه و گدا یعنى که ما و قنبرش

.

در مقام آخریت بود ، دیدند اولش
 در مقام اولیت بود ، دیدند آخرش

.

خاک را گل می کند گل را خلائق می کند
 نیست هر که خلق مولا خاک عالم بر سرش