آنکه هستی به همه هستی ما داده علیست
ما همه مست ولاییم و می و باده علیست
سر به هر جاده نهادیم ته جاده علیست
هدف خلقت ما عشق به اولاد علیست
همه شان باب حوائج همه شان باب مراد
همه شان یا که کریمند و یا اینکه جواد
***
آمدی تا که نگاه پدرت تر نشود
تا که هر بی سر و پا منکر کوثر نشود
تا فراموش کسی آیه ی وانحر نشود
نسل تو چشمه ی عشق است که ابتر نشود
پشت در پشت همه مظهر اعطینائید
همه هستید علی و همگی زهرائید
***
آمدی و نهمین باب اجابت شده ای
پسر عاطفه و عشق و محبت شده ای
بین گهواره ی خود نور حقیقت شده ای
در همان کودکیت رکن ولایت شده ای
یک نظر کن که فلک در حرکت می آید
از قدمهای تو عطر برکت می آید
****
آمدی هر طپش دل شده غرق هیجان
شاه شمشاد قدان خسرو شیرین دهنان
که به مژگان شکنی قلب همه صف شکنان
تو عیان تر ز عیانی و چه حاجت به بیان
همه گفتند که جان در گرو جانان است
پسر حضرت سلطان و خودش سلطان است
***
عشق همراه شما تا دم آخر زنده است
ریشه ی دین خدا از کرمت سرزنده است
نهضت سبز کریمانه ی حیدر زنده است
با شما تا به ابد نام پیمبر زنده است
چقدر نام محمد به شما می آید
همه گفتند ولیعهد رضا می آید
***
مومن بسرکم، شاهدکم غائبکم
یسلک سبیلکم، یکر فی رجعتکم
و تولیت به اولکم آخرکم
ابغض الله و من عدوکم ابغضکم
یا من ارجوه دهم! عاشق و مجنون توییم
پاسخ جلوه ی این الرجبیون توییم
***
قد برافراشته کردی علم حکمت را
به قیامت بکشانی دم قد قامت را
به کجا سجده کنم شکر کنم نعمت را
که نگاه تو گشاید گره حاجت را
پدرانم همه گفتند از این باب مراد
ای جواد بن جواد بن جواد بن جواد
***
باز هم در دل من شوق حرم افتاده است
و ضریحی که پناه دل هر دلداده است
حس صحنت به همان خوبی گوهرشاد است
هرطرف می نگرم پنجره ی فولاد است
کرم قابل لمست کرم سلطان است
حرمت مثل رواق حرم سلطان است
***
باز هم آمده ام مثل گدا محتاجم
نا امید از همه دنیا به شما محتاجم
و تصدق بده در راه خدا محتاجم
به هوای حرم کرببلا محتاجم
باز هم شوق ضریح شه بی سر دارم
باز هم دست به گهواره ی اصغر دارم