ای روشنایی صبح سحر روشنای تو

عالم پر است از تو و خالیست جای تو 

از هر کجا که میگذرم در مسیر من 

افتاده است نقش تو و رد پای تو

این روز ها که حال و هوایم بهاری است 

باید کمی نفس بکشم در هوای تو 

از اشتیاق آمدنت کم نمیشود 

حتی اگر که جان بسپارم برای تو

ما را که آب برده و فرعون در پی است 

چیزی نجات نمیدهد الا عصای تو 

همواره گفته اند که پایان آن خوش است

دل بستم به فصل خوش ماجرای تو