قامت خمیده بود ولی سرفراز بود
 زهرا میان آتش و خون در نماز بود

.

در را شکست آن که نفهمیده بود که
 حتی به روی او در این خانه باز بود

.

از فضهُ خذینیِ او اینقدر بدان
 وضعی درست شد که به یک زن نیاز بود

.

بازوش سرّ قوت بازوی مرتضاست
 اما غلاف در پی افشای راز بود

.

حبل المتین شده است گرفتار ریسمان
 مضطر شده همان که خودش چاره ساز بود

.

گفتند زخم پهلوی او بسته شد ؟ نشد
 حتی زمان غسل هم این روضه باز بود

.

آری مزار گمشده ی بی نشان او
 بی انتهاترین غزل اعتراض بود

.

آخر جهاز فاطمه بر دخترش رسید
 وقتی سوار بر شتر بی جهاز بود