صد شکر روزی ام شد حمد تو را بخوانم
هر چند در ثنایت چون طفل بی زبانم
یکتا و بی نظیری در عفو و بردباری
جز تو کسی ندارد این بنده ی فراری
صد بار توبه کردم صد بار عهد بستم
با سنگ غفلتم باز آیینه را شکستم
از خانه ی تو هرگز خالی نرفته دستی
دیدم که بر گناهم هر چشم بستی
کار تو دستگیریست یا رب نه مچ گرفتن
با آنکه میتوانی اما گذشتی از من
یا رب الهی العفو