من را نگاه تو اگر از یاد برده بود
چیزی نداشتم؛ همه را باد برده بود

دیوانه‌ی حسینم از آن‌دم که مادرم
من را کنار پنجره‌‌فولاد برده بود

ما را رضا به کرب‌وبلا برد و قبل از آن
ما را حسین، صحن گوهرشاد برده بود

ما را حسین، دست گرفته، تمام عمر
ما را وگرنه این‌همه بیداد، برده بود

از شیر مادرم، نه! که قبل از تولّدم
دل را حسین، خانه‌اش آباد، برده بود

حاجت گرفت هرکه دلش رفت تا حرم
هرکه فقط به پیش تو فریاد برده بود

مدیون زینب است امامت وگرنه غم
جان از وجود حضرت سجّاد برده بود

زینب فرشته بود و پَر خویش وا نکرد
پَر می‌گشود اگر، همه را باد برده بود