دائم تو مسیر مزار شهدا موندم، وای
رفتن رفقا دونه‌دونه و جاموندم، وای
حرفای‌زیادیه تو دل وامونده‌م، وای
آقا واسه من راه چاره‌ای پیدا کن، وای
این هق‌هق و اشک چشامو تماشا کن، وای
تو قافله‌ی شهدا منو هم جا کن، وای
میدونم که واسه‌ت آقا نوکر خوبی نبودم
ولی‌هستش یه‌جو غیرت هنوزم توی‌وجودم
نمیذازم که اسیر دست دشمن بشه زینب
حاضرم تا که کنم من سرمو پیشکش زینب
“حسین وای ، حسین وای”
صحن بی‌بی زینبه رؤیای پروازم، وای
تصویر رفیقمو که میبینم بازم، وای
با درد جدایی می‌سوزم و میسازم، وای
اون لحن عجیب کلامشو یادم هست، وای
دائم‌میگفت‌هرکی‌شهید‌نشه‌بازنده‌ست، وای
آخر روی دامن زهرا چشاشو بست، وای
نمیدونم دم آخر توی غربت کجا جون داد
دست‌روسینه‌ش‌گذاشت‌شاید‌روبه‌کرببلاجون‌داد
سلام ارباب دو دنیا شهید راهتو دریاب
به‌فدای لب‌خشکت که‌هنوز هست تشنه آب
“حسین وای ، حسین وای”
