تلظی مکن نازنینم/ تلظی مکن جان بابا
 مبادا که دشمن ببیند/ تکان خوردن شانه ام را
 ببین بی تو تنهایی ام را/ ببین خم شده قامت من
 به خون تو دستم حنا شد/ علی اصغر ای زینت من
 تلظی مکن ای/ گل پرپر من
 یا باب الحوائج/علی اصغر من
 (لالایی، علی اصغر)
 
 چرا نازکای گلویت/ دگر جای بوسه ندارد
 شده موسم آن که خونت/ به عرش الهی ببارد
 تو ذبح حسینی که عطشان/ منا کرده ای کربلا را
 که گهواره ی خالی تو/تکان داده ارض و سما را
 مرا می کشد غم/ در این حال محزون
 که لبهای خشکت/ لبالب شد از خون
 (لالایی، علی اصغر)
 
 شده جلوه ی اسم اعظم/ به چشمان ناز تو پیدا
 تو سرّ حسینی که آمد/ برای شهادت به دنیا
 اگرچه که ششماهه باشی/ تو هفت آسمان را نشانی
 تو طفلی ولیکن شگفتا / که پیر همه عارفانی
 شبیهت ندیدم/ شهیدی به عالم
 تو را با دو دستم/ به حق، هدیه دادم
 (لالایی، علی اصغر)