نمیره یادم ، صفای جبهه
هوای جبهه ، شبای جبهه
خوشا به حال شهیدا
تا کربلا پر کشیدن
وقتی می خواستن جون بدن
حضرت زهرا رو دیدن
یاد اون نمازای با اخلاص
همون عبادتای خاص
تو روضه های مادر
یاد همون لباسای خاکی
دلای پاک و افلاکی
یارای خوب رهبر
«شهدا شرمنده ایم ، شهدا شرمنده ایم»
شهیدا قول شرافت دادن
رو خاک افتادن ولی ایستادن
قسم میخوردن به زهرا
که حافظ اسلام باشن
هنوز بعد بیست و چند سال
به داد ماها میرسن
وقتی اسیر غفلت و دردیم
تو موج گناها غرقیم
حواسشون به ماهاست
بازم با تیکه استخوان هاشون
میگیرم اینا دستامون
مثل همیشه غواص
«شهدا شرمنده ایم ، شهدا شرمنده ایم»
شهیدا شعر شهادت خوندن
دلو سوزوندن ، یه عده موندن
با اقتدا به ابوالفضل
یه عده ای جانباز شدن
نفس گذاشتن برا دین
حالا به خس خس افتادن
مردن اینا شهیدای زندن
برای ما نفس دادن
دلاورای جانباز
مثل شهیدا احترام دارن
پیش خدا مقام دارن
این مردای سرافراز
«شهدا شرمنده ایم ، شهدا شرمنده ایم»
