شهدا که رفتنو ، پریدن از هفت آسمون

مادرای شهدا ، موندن و خاطراتشون

عکس بچه‌هاشونو ، هرجا که میرن میبرن

بعضیاشون هنوزم ، منتظر یک خبرن

مادرای شهید ، آیه‌های ایثارن

مادرای شهید ، ساکن عرش یارن

مادرای شهید ، گردنمون حق دارن

باید عاشق باشی

عاشق مثه این مادرا

جوون بدی برا خدا

مثه حسین تو کربلا

“شهید بیا و دستمو بگیر”

شهدا که رفتنو ، این شبا تو کرببلا

اما جانبازای جنگ ، یادگاری میون ما

اون دلاورایی که ، مرگو به بازی میگیرن

بعضیا قطع نخاع ، بعضیا شیمیایی‌ان

یادگارای جنگ ، حالا اسیر دردن

یادگارای جنگ ، نشون دادن که مردن

نیش و زخم زبون ، بازم تحمل کردن

باید عاشق باشی

عاشق باشی توی عمل

مردن برات بشه عسل

مرگو بگیری تو بغل

“شهید بیا و دستمو بگیر”

شهدا که پر زدن ، حالا نگاهشون به ماست

این نظام و انقلاب ، امانتی از شهداست

حرف تو سینه‌شونو ، باید هر عاشق بدونه

خواهرم حفظ حجاب ، متن وصیتاشونه

وصیت نامه‌شون ، سفارش به عفته

وصیت نامه‌شون ، پیروی از ولایته

وصیت نامه‌شون ، خط به خطش بصیرته

باید عاشق باشی

عاشق مثه این شهدا

تاکه نگات کنه خدا

تا جون بدی تو کربلا

“شهید بیا و دستمو بگیر”

*شاعر : #داوود_رحیمی