زینت دوش نبی روی زمین جای تو نیست

خار و خاشاک زمین منزل و مأوای تو نیست

خاک عالم به سرم کز اثر تیغ و سنان

جای یک بوسه من بر همه اعضای تو نیست

شمر لب تشنه چه سان رشته عمر تو گسیخت

مَر ندید او اثر رنگ به سیمای تو نیست

قاصدی کو که فرستم دمی از کرب و بلا

در نجف با خبر از حال تو بابای تو نیست

شمر نگذاشت پس از قتل تو معجر پسرم

کفنی بهر قد و قامت رعنای تو نیست

دادی ای شاه به میدان محبت سر خویش

از خدا غیر خدا هیچ تمنای تو نیست

زین جفا ها که کنی ای پسر سعد دَغا

مگر از دود دل فاطمه پروای تو نیست

ز غم بی کسی ات شد جگر سنگ کباب

یک جویِ رحم چرا بر دل اعدای تو نیست

گر بگویم که ز داغ علی اکبر پسرت

شاهدی بهتر از این چشم گوهر زای تو نیست

نه برادر نه پسر تن به زمین سر به سنان

نیست دردی که ز هر گوشه مهیای تو نیست

شمر نیلی کند از ظلم رخ دختر تو

مگر این سوخته دل دخت دل آرای تو نیست

تنت امروز چنین سرمه صِفَت مینگرم

با خبر خواهرت از امشب و فردای تو نیست

به جز از چشم من و چشمه زخم بدنت

خون فشان چشم کسی بهر تماشای تو نیست

غیر زنجیر که در بستن ما بسته کمر

هیچ کس نیست که در بند سر و پای تو نیست

خسروا صامت محزون ز عزایت شب و روز

کآرزویی به دلم غیر تمنای تو نیست

mohjat.net