زيارت دوم: شيخ صدوق در كتاب من لا يحضره الفقيه و عيون اخبار الرضا از موسى بن عبد اللّه نخعى روايت كرده كه گفت خدمت حضرت هادى عليه السّلام عرض كردم: يابن رسول اللّه، مرا زيارتى با بلاغت تعليم فرما كه كامل باشد، تا اينكه هرگاه خواستم يكى از شما را زيارت كنم، آن را بخوانم.
فرمود: چون به درگاه حرم رسيدى، بايست و شهادتين را بگو يعنى:
اَشهَدُاَن لا اِلهَ اِلَّا اللّه وَحدَهُ لا شَريكَ لهُ ، وَ اَشهَدُاَنَّ مُحَمَّدًا عَبدُهُ وَ رَسُولُهُ
گواهى ميدهم كه معبودى جز خدا نيست، يگانه و شريكى ندارد، و گواهى ميدهم كه محمد بنده و فرستاده اوست.
در اين هنگام بايد با حالت غسل باشى، چون داخل حرم شوى، و قبر را ببينى بايست و سى مرتبه اللّه اكبر بگو، سپس اندكى با آرامش و وقار راه برو، و در اين راه رفتن، گامها را نزديك يك ديگر گذار، آنگاه بايست و سى مرتبه اللّه اكبر بگو، پس نزديك قبر مطهّر برو و چهل مرتبه اللّه اكبر بگو، تا صد تكبير كامل شود.
و شايد چنان كه مجلسى اول فرموده: وجه اين صد تكبير اين باشد، كه اكثر طبايع مردم مايل به غلّو در حق محبوبان خود هستند، مبادا از عبارات امثال اين زيارت گرفتار غلو و افراط در اعتقاد و سخن شوند، يا از بزرگى حق تعالى غافل گردند يا غير اين امور.
پس بگو:
السَّلامُ عَلَيْكُمْ يَا أَهْلَ بَيْتِ النُّبُوَّةِ وَ مَوْضِعَ الرِّسَالَةِ وَ مُخْتَلَفَ الْمَلائِكَةِ وَ مَهْبِطَ الْوَحْيِ وَ مَعْدِنَ الرَّحْمَةِ وَ خُزَّانَ الْعِلْمِ وَ مُنْتَهَى الْحِلْمِ وَ أُصُولَ الْكَرَمِ وَ قَادَةَ الْأُمَمِ وَ أَوْلِيَاءَ النِّعَمِ وَ عَنَاصِرَ الْأَبْرَارِ وَ دَعَائِمَ الْأَخْيَارِ وَ سَاسَةَ الْعِبَادِ وَ أَرْكَانَ الْبِلادِ وَ أَبْوَابَ الْإِيمَانِ وَ أُمَنَاءَ الرَّحْمَنِ وَ سُلالَةَ النَّبِيِّينَ وَ صَفْوَةَ الْمُرْسَلِينَ وَ عِتْرَةَ خِيَرَةِ رَبِّ الْعَالَمِينَ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ السَّلامُ عَلَى أَئِمَّةِ الْهُدَى وَ مَصَابِيحِ الدُّجَى وَ أَعْلامِ التُّقَى وَ ذَوِي النُّهَى
سلام بر شما اي اهل بيت نبوّت، و جايگاه رسالت، و عرصه رفت وآمد فرشتگان، و مركز فرود آمدن وحي، و معدن رحمت، و خزانه داران بهشت، و نهايت بردباري، و ريشه هاي كرم، و رهبران امّتها، و سرپرستان نعمتها، و بنيادهاي نيكان، و استوانه هاي خوبان، و رهبران سياسي بندگان، و پايه هاي كشورها، و درهاي ايمان، و امينان خداي رحمان، و چكيده پيامبران، و برگزيده رسولان، و عترت بهترين گزيده پروردگار جهانيان، و رحمت و بركات خدا بر آنان باد، سلام بر پيشوايان هدايت، و چراغهاي تاريكي، و پرچمهاي پرهيزگاري، و صاحبان خرد،
وَ أُولِي الْحِجَى وَ كَهْفِ الْوَرَى وَ وَرَثَةِ الْأَنْبِيَاءِ وَ الْمَثَلِ الْأَعْلَى وَ الدَّعْوَةِ الْحُسْنَى وَ حُجَجِ اللَّهِ عَلَى أَهْلِ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ وَ الْأُولَى وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ السَّلامُ عَلَى مَحَالِّ مَعْرِفَةِ اللَّهِ وَ مَسَاكِنِ بَرَكَةِ اللَّهِ وَ مَعَادِنِ حِكْمَةِ اللَّهِ وَ حَفَظَةِ سِرِّ اللَّهِ وَ حَمَلَةِ كِتَابِ اللَّهِ وَ أَوْصِيَاءِ نَبِيِّ اللَّهِ وَ ذُرِّيَّةِ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ
و دارندگان زيركي، و پناهگاه مردمان، و وارثان پيامبران، و نمونه برتر، و دعوت نيكوتر، و حجّتهاي خدا بر اهل دنيا و آخرت و اين جهان، و رحمت و بركات خدا بر آنان باد، سلام بر جايگاههاي شناخت خدا، و مسكنهاي بركت خدا، و معدنهاي حكمت خدا، و نگهبانان راز خدا، و حاملان كتاب خدا، و جانشينان پيامبر خدا، و فرزندان رسول خدا (درود خدا بر او و خاندانش) ، و رحمت و بركات خدا بر آنان باد، سلام بر دعوت كنندگان به سوي خدا، و راهنمايان بر خشنودي خدا، و استقراريافتگان در امر خدا، و كاملان در محبّت خدا، و مخلصان در توحيد خدا، و آشكاركنندگان امر و نهي خدا، و بندگان گرامي خدا، آنان كه به گفتار بر خدا پيشي نمي گيرند، و به دستورش عمل مي كنند، و رحمت و بركات خدا بر آنان باد،
السَّلامُ عَلَى الدُّعَاةِ إِلَى اللَّهِ وَ الْأَدِلاءِ عَلَى مَرْضَاةِ اللَّهِ وَ الْمُسْتَقِرِّينَ [وَ الْمُسْتَوْفِرِينَ ] فِي أَمْرِ اللَّهِ وَ التَّامِّينَ فِي مَحَبَّةِ اللَّهِ وَ الْمُخْلِصِينَ فِي تَوْحِيدِ اللَّهِ وَ الْمُظْهِرِينَ لِأَمْرِ اللَّهِ وَ نَهْيِهِ وَ عِبَادِهِ الْمُكْرَمِينَ الَّذِينَ لا يَسْبِقُونَهُ بِالْقَوْلِ وَ هُمْ بِأَمْرِهِ يَعْمَلُونَ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ السَّلامُ عَلَى الْأَئِمَّةِ الدُّعَاةِ وَ الْقَادَةِ الْهُدَاةِ وَ السَّادَةِ الْوُلاةِ وَ الذَّادَةِ الْحُمَاةِ وَ أَهْلِ الذِّكْرِ وَ أُولِي الْأَمْرِ وَ بَقِيَّةِ اللَّهِ وَ خِيَرَتِهِ وَ حِزْبِهِ وَ عَيْبَةِ عِلْمِهِ
سلام بر دعوت كنندگان به سوي خدا، و راهنمايان بر خشنودي خدا، و استقراريافتگان در امر خدا، و كاملان در محبّت خدا، و مخلصان در توحيد خدا، و آشكاركنندگان امر و نهي خدا، و بندگان گرامي خدا، آنان كه به گفتار بر خدا پيشي نمي گيرند، و به دستورش عمل مي كنند، و رحمت و بركات خدا بر آنان باد، سلام بر پيشوايان دعوت كننده، و پيشروان هدايت كننده، و سروران سرپرست، و مدافعان حمايت كننده، و اهل ذكر و صاحبان فرمان، و باقيمانده خدا و برگزيدگان او، و گروه و صندوق دانش حق،
وَ حُجَّتِهِ وَ صِرَاطِهِ وَ نُورِهِ [وَ بُرْهَانِهِ ] وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ أَشْهَدُ أَنْ لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ وَحْدَهُ لا شَرِيكَ لَهُ كَمَا شَهِدَ اللَّهُ لِنَفْسِهِ وَ شَهِدَتْ لَهُ مَلائِكَتُهُ وَ أُولُوا الْعِلْمِ مِنْ خَلْقِهِ لا إِلَهَ إِلا هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ وَ أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدا عَبْدُهُ الْمُنْتَجَبُ وَ رَسُولُهُ الْمُرْتَضَى أَرْسَلَهُ بِالْهُدَى وَ دِينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَ لَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ وَ أَشْهَدُ أَنَّكُمُ الْأَئِمَّةُ الرَّاشِدُونَ الْمَهْدِيُّونَ الْمَعْصُومُونَ الْمُكَرَّمُونَ الْمُقَرَّبُونَ الْمُتَّقُونَ الصَّادِقُونَ الْمُصْطَفَوْنَ الْمُطِيعُونَ لِلَّهِ الْقَوَّامُونَ بِأَمْرِهِ الْعَامِلُونَ بِإِرَادَتِهِ، الْفَائِزُونَ بِكَرَامَتِهِ
و حجّت و راه و نور و برهان خدا، و رحمت و بركات خدا بر آنان باد، گواهي مي دهم كه معبودي جز خدا نيست، يگانه است و براي او شريكي نيست، چنان كه خدا براي خويش گواهي داده، و فرشتگانش و دانشمندان از بندگانش براي او گواهي دادند، معبودي جز او نيست، عزيز و حكيم است، و گواهي مي دهم كه محمد بنده برگزيده، و فرستاده پسنديده اوست، او را به هدايت و دين حق فرستاد، تا بر همه آيينها پيروزش گرداند هرچند مشركان ناخوش دارند، و گواهي مي دهم كه شماييد پيشوايان راهنما، راه يافته، معصوم، مكرّم، مقرّب پرهيزگار، راستگو، برگزيده، فرمانبردار خدا، قيام كننده به فرمانش، عمل كننده به خواسته اش، دست يافته به كرامتش،
اصْطَفَاكُمْ بِعِلْمِهِ وَ ارْتَضَاكُمْ لِغَيْبِهِ وَ اخْتَارَكُمْ لِسِرِّهِ وَ اجْتَبَاكُمْ بِقُدْرَتِهِ وَ أَعَزَّكُمْ بِهُدَاهُ وَ خَصَّكُمْ بِبُرْهَانِهِ وَ انْتَجَبَكُمْ لِنُورِهِ [بِنُورِهِ ] وَ أَيَّدَكُمْ بِرُوحِهِ وَ رَضِيَكُمْ خُلَفَاءَ فِي أَرْضِهِ وَ حُجَجا عَلَى بَرِيَّتِهِ وَ أَنْصَارا لِدِينِهِ وَ حَفَظَةً لِسِرِّهِ وَ خَزَنَةً لِعِلْمِهِ وَ مُسْتَوْدَعا لِحِكْمَتِهِ وَ تَرَاجِمَةً لِوَحْيِهِ وَ أَرْكَانا لِتَوْحِيدِهِ وَ شُهَدَاءَ عَلَى خَلْقِهِ وَ أَعْلاما لِعِبَادِهِ وَ مَنَارا فِي بِلادِهِ وَ أَدِلاءَ عَلَى صِرَاطِهِ عَصَمَكُمُ اللَّهُ مِنَ الزَّلَلِ وَ آمَنَكُمْ مِنَ الْفِتَنِ وَ طَهَّرَكُمْ مِنَ الدَّنَسِ
شما را با دانشش برگزيد، و براي غيبش پسنديد، و براي رازش انتخاب كرد، و به قدرتش اختيار كرد، و به هدايتش عزيز نمود، و به برهانش اختصاص داد، و براي نورش برگزيد، و به روحش تأييد فرمود، و شما را پسنديد براي جانشيني در زمينش، و دلايل محكمي بر مخلوقاتش، و ياوراني براي دينش، و نگهباناني براي رازش، و خزانه داراني براي دانشش، و محل نگهداري براي حكمتش، و مفسّران وحيش، و پايه هاي يگانه پرستي اش، و گواهاني بر خلقش، و پرچمهايي براي بندگانش، و مراكز نوري در كشورهايش، و راهنماياني بر راهش، خدا شما را از لغزشها حفظ كرد، و از فتنه ها ايمن داشت، و از آلودگي پاك كرد،
وَ أَذْهَبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ وَ طَهَّرَكُمْ تَطْهِيرا فَعَظَّمْتُمْ جَلالَهُ وَ أَكْبَرْتُمْ شَأْنَهُ وَ مَجَّدْتُمْ كَرَمَهُ وَ أَدَمْتُمْ [أَدْمَنْتُمْ ] ذِكْرَهُ وَ وَكَّدْتُمْ [ذَكَّرْتُمْ ] مِيثَاقَهُ وَ أَحْكَمْتُمْ عَقْدَ طَاعَتِهِ وَ نَصَحْتُمْ لَهُ فِي السِّرِّ وَ الْعَلانِيَةِ وَ دَعَوْتُمْ إِلَى سَبِيلِهِ بِالْحِكْمَةِ وَ الْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ وَ بَذَلْتُمْ أَنْفُسَكُمْ فِي مَرْضَاتِهِ وَ صَبَرْتُمْ عَلَى مَا أَصَابَكُمْ فِي جَنْبِهِ [حُبِّهِ ] وَ أَقَمْتُمُ الصَّلاةَ وَ آتَيْتُمُ الزَّكَاةَ وَ أَمَرْتُمْ بِالْمَعْرُوفِ وَ نَهَيْتُمْ عَنِ الْمُنْكَرِ وَ جَاهَدْتُمْ فِي اللَّهِ حَقَّ جِهَادِهِ حَتَّى أَعْلَنْتُمْ دَعْوَتَهُ وَ بَيَّنْتُمْ فَرَائِضَهُ وَ أَقَمْتُمْ حُدُودَهُ وَ نَشَرْتُمْ [وَ فَسَّرْتُمْ ] شَرَائِعَ أَحْكَامِهِ وَ سَنَنْتُمْ سُنَّتَهُ وَ صِرْتُمْ فِي ذَلِكَ مِنْهُ إِلَى الرِّضَا وَ سَلَّمْتُمْ لَهُ الْقَضَاءَ
و پليدي را از شما ببرد، و پاكتان نمود، پاك كردني شايسته، پس شما هم عظيم شمرديد شوكتش را، و بزرگ دانستيد مقامش را، و ستوديد كرمش را، و ادامه داديد ذكرش را، و استوار نموديد پيمانش را، و محكم كرديد گره طاعتش را، و در نهان و آشكار براي او خيرخواهي نموديد، و مردم را با حكمت و پند نيكو به راه او دعوت كرديد، و جان خود را در خشنودي او نثار نموديد، و بر آنچه در كنار او به شما دررسيد صبر كرديد و نماز را بپا داشتيد، و زكات پرداختيد، و به معروف امر نموديد، و از منكر نهي كرديد، و جهاد في الله نموديد، آن گونه كه شايسته بود، تا دعوتش را آشكار كرديد، و واجباتش را بيان فرموديد، و حدودش را بر پا داشتيد، و قوانين احكامش را پخش نموديد، و روش او را انجام داديد، و در اين امور از جانب خدا به مقام رضا دررسيديد، و تسليم قضاي او گشتيد،
وَ صَدَّقْتُمْ مِنْ رُسُلِهِ مَنْ مَضَى فَالرَّاغِبُ عَنْكُمْ مَارِقٌ وَ اللازِمُ لَكُمْ لاحِقٌ وَ الْمُقَصِّرُ فِي حَقِّكُمْ زَاهِقٌ وَ الْحَقُّ مَعَكُمْ وَ فِيكُمْ وَ مِنْكُمْ وَ إِلَيْكُمْ وَ أَنْتُمْ أَهْلُهُ وَ مَعْدِنُهُ وَ مِيرَاثُ النُّبُوَّةِ عِنْدَكُمْ وَ إِيَابُ الْخَلْقِ إِلَيْكُمْ وَ حِسَابُهُمْ عَلَيْكُمْ وَ فَصْلُ الْخِطَابِ عِنْدَكُمْ وَ آيَاتُ اللَّهِ لَدَيْكُمْ وَ عَزَائِمُهُ فِيكُمْ وَ نُورُهُ وَ بُرْهَانُهُ عِنْدَكُمْ وَ أَمْرُهُ إِلَيْكُمْ مَنْ وَالاكُمْ فَقَدْ وَالَى اللَّهَ وَ مَنْ عَادَاكُمْ فَقَدْ عَادَى اللَّهَ وَ مَنْ أَحَبَّكُمْ فَقَدْ أَحَبَّ اللَّهَ [وَ مَنْ أَبْغَضَكُمْ فَقَدْ أَبْغَضَ اللَّهَ ] وَ مَنِ اعْتَصَمَ بِكُمْ فَقَدِ اعْتَصَمَ بِاللَّهِ،
و رسولان گذشته او را تصديق نموديد، پس روگردان از شما خارج از دين، و ملازمتان ملحق شونده به شما، و كوتاهي كننده در حقّتان قرين نابودي است، و حق همراه شما و در شما و از شما و به سوي شماست، و شما اهل حق و سرچشمه آن هستيد، و ميراث نبوّت نزد شماست، و بازگشت خلق به سوي شما، و حسابشان با شماست، و سخن جدا كننده حق از باطل نزد شماست، آيات خدا پيش شما، و تصميمات قطعي اش در شما، و نور و برهانش نزد شماست، و امر او متوجه شماست، آن كه شما را دوست داشت خدا را دوست داشته، و هر كه شما را دشمن داشت خدا را دشمن داشته، و هر كه به شما محبّت ورزيد به خدا محبت ورزيده، و هركه با شما كينه توزي نمود با خدا كينه ورزي نموده است، و هركه به شما چنگ زد به خدا چنگ زده است،
أَنْتُمُ الصِّرَاطُ الْأَقْوَمُ [السَّبِيلُ الْأَعْظَمُ ] وَ شُهَدَاءُ دَارِ الْفَنَاءِ وَ شُفَعَاءُ دَارِ الْبَقَاءِ وَ الرَّحْمَةُ الْمَوْصُولَةُ وَ الْآيَةُ الْمَخْزُونَةُ وَ الْأَمَانَةُ الْمَحْفُوظَةُ وَ الْبَابُ الْمُبْتَلَى بِهِ النَّاسُ مَنْ أَتَاكُمْ نَجَا وَ مَنْ لَمْ يَأْتِكُمْ هَلَكَ إِلَى اللَّهِ تَدْعُونَ وَ عَلَيْهِ تَدُلُّونَ وَ بِهِ تُؤْمِنُونَ وَ لَهُ تُسَلِّمُونَ وَ بِأَمْرِهِ تَعْمَلُونَ وَ إِلَى سَبِيلِهِ تُرْشِدُونَ وَ بِقَوْلِهِ تَحْكُمُونَ سَعِدَ مَنْ وَالاكُمْ وَ هَلَكَ مَنْ عَادَاكُمْ وَ خَابَ مَنْ جَحَدَكُمْ وَ ضَلَّ مَنْ فَارَقَكُمْ وَ فَازَ مَنْ تَمَسَّكَ بِكُمْ وَ أَمِنَ مَنْ لَجَأَ إِلَيْكُمْ وَ سَلِمَ مَنْ صَدَّقَكُمْ وَ هُدِيَ مَنِ اعْتَصَمَ بِكُمْ مَنِ اتَّبَعَكُمْ فَالْجَنَّةُ مَأْوَاهُ وَ مَنْ خَالَفَكُمْ فَالنَّارُ مَثْوَاهُ وَ مَنْ جَحَدَكُمْ كَافِرٌ وَ مَنْ حَارَبَكُمْ مُشْرِكٌ ،
شماييد راه راست تر و گواهان خانه فنا، و شفيعان خانه بقا، و رحمت پيوسته، و نشانه انباشته، و امانت نگاه داشته، و درگاه حقّي كه مردم به آن آزموده مي شوند، آنكه به سوي شما آمد نجات يافت، و هركه نيامد هلاك شد، شما مردم را به سوي خدا مي خوانيد، و به وجود او راهنمايي مي كنيد، و همواره در حال ايمان به او هستيد، و تسليم او مي باشيد، و به فرمانش عمل مي كنيد، و به راهش ارشاد مي نماييد و به گفته اش حكم مي كنيد، هركه شما را دوست داشت خوشبخت شد، و هركه شما را دشمن داشت به هلاكت رسيد، و هر كه شما را انكار كرد زيانكار شد، و هركه از شما جدايي نمود گمراه گشت، هركه به شما تمسّك جست به رستگاري رسيد، و هركه به شما پناه آورد ايمني يافت، كسي كه شما را تصديق نمود سالم ماند، و هركه متمسّك به شما شد هدايت يافت، كسي كه از شما پيروي كرد بهشت جاي اوست، و هركه با شما مخالفت ورزيد آتش جايگاه اوست، هركه منكر شما شد كافر است، و هر كه با شما جنگيد مشرك است،
وَ مَنْ رَدَّ عَلَيْكُمْ فِي أَسْفَلِ دَرْكٍ مِنَ الْجَحِيمِ أَشْهَدُ أَنَّ هَذَا سَابِقٌ لَكُمْ فِيمَا مَضَى وَ جَارٍ لَكُمْ فِيمَا بَقِيَ وَ أَنَّ أَرْوَاحَكُمْ وَ نُورَكُمْ وَ طِينَتَكُمْ وَاحِدَةٌ طَابَتْ وَ طَهُرَتْ بَعْضُهَا مِنْ بَعْضٍ خَلَقَكُمُ اللَّهُ أَنْوَارا فَجَعَلَكُمْ بِعَرْشِهِ مُحْدِقِينَ حَتَّى مَنَّ عَلَيْنَا بِكُمْ فَجَعَلَكُمْ فِي بُيُوتٍ أَذِنَ اللَّهُ أَنْ تُرْفَعَ وَ يُذْكَرَ فِيهَا اسْمُهُ وَ جَعَلَ صَلاتَنَا [صَلَوَاتِنَا] عَلَيْكُمْ وَ مَا خَصَّنَا بِهِ مِنْ وِلايَتِكُمْ طِيبا لِخَلْقِنَا [لِخُلُقِنَا] وَ طَهَارَةً لِأَنْفُسِنَا وَ تَزْكِيَةً [بَرَكَةً] لَنَا وَ كَفَّارَةً لِذُنُوبِنَا فَكُنَّا عِنْدَهُ مُسَلِّمِينَ بِفَضْلِكُمْ وَ مَعْرُوفِينَ بِتَصْدِيقِنَا إِيَّاكُمْ
و هر كه شما را ردّ كرد در پست ترين جايگاه از دوزخ است، گواهي مي دهم كه اين شأن و مقام درگذشته براي شما پيشي داشت و برايتان در آينده زمان جاري است، و همانا ارواح و نور و سرشت شما يكي است، پاكيزه و پاك شد، برخي از آن از برخي ديگر است، خدا شما را نورهايي آفريد، و گرداگرد عرش خود قرار داد، تا با آوردنتان به دنيا بر ما منّت نهاد، و قرارتان داد در خانه هايي كه اجازه داد رفعت يابند و نام او در آنها ذكر شود، و درودهاي ما را بر شما قرار داد، و آنچه ما را از ولايت شما به آن مخصوص داشت، مايه پاكي براي خلقت ما، و طهارت براي جان ما، و تزكيه براي وجود ما، و كفاره گناهان ماست، پس ما در نزد خدا از تسليم شدگان به فضل شما، و شناخته شدگان به تصديق جايگاه شما بوديم،
فَبَلَغَ اللَّهُ بِكُمْ أَشْرَفَ مَحَلِّ الْمُكَرَّمِينَ وَ أَعْلَى مَنَازِلِ الْمُقَرَّبِينَ وَ أَرْفَعَ دَرَجَاتِ الْمُرْسَلِينَ حَيْثُ لا يَلْحَقُهُ لاحِقٌ وَ لا يَفُوقُهُ فَائِقٌ وَ لا يَسْبِقُهُ سَابِقٌ وَ لا يَطْمَعُ فِي إِدْرَاكِهِ طَامِعٌ حَتَّى لا يَبْقَى مَلَكٌ مُقَرَّبٌ وَ لا نَبِيٌّ مُرْسَلٌ وَ لا صِدِّيقٌ وَ لا شَهِيدٌ وَ لا عَالِمٌ وَ لا جَاهِلٌ وَ لا دَنِيٌّ وَ لا فَاضِلٌ وَ لا مُؤْمِنٌ صَالِحٌ وَ لا فَاجِرٌ طَالِحٌ وَ لا جَبَّارٌ عَنِيدٌ وَ لا شَيْطَانٌ مَرِيدٌ وَ لا خَلْقٌ فِيمَا بَيْنَ ذَلِكَ شَهِيدٌ
خدا شما را به شريفترين جايگاه گراميان و برترين منازل مقرّبان، و رفيع ترين درجات فرستادگان برساند، چنان كه از پي رسنده اي به آن نرسد، و بالا رونده اي به آن راه نيابد، و سبقت گيرنده اي از آن پيشي نجويد، و طمع كننده اي در يافتن آن طمع نورزد، تا آنجا كه باقي نماند ملك مقرّبي، و نه پيامبر مرسلي، و نه صدّيقي، و نه شهيدي، و نه دانايي، و نه ناداني، و نه پستي، و نه والايي، و نه مؤمن شايسته اي، و نه فاجر بدكاري، و نه گردنكش لجوجي، و نه شيطان نافرماني، و نه خلق ديگري كه در اين ميان گواه باشد
إِلا عَرَّفَهُمْ جَلالَةَ أَمْرِكُمْ وَ عِظَمَ خَطَرِكُمْ وَ كِبَرَ شَأْنِكُمْ وَ تَمَامَ نُورِكُمْ وَ صِدْقَ مَقَاعِدِكُمْ وَ ثَبَاتَ مَقَامِكُمْ، وَ شَرَفَ مَحَلِّكُمْ وَ مَنْزِلَتِكُمْ عِنْدَهُ وَ كَرَامَتَكُمْ عَلَيْهِ وَ خَاصَّتَكُمْ لَدَيْهِ وَ قُرْبَ مَنْزِلَتِكُمْ مِنْهُ بِأَبِي أَنْتُمْ وَ أُمِّي وَ أَهْلِي وَ مَالِي وَ أُسْرَتِي أُشْهِدُ اللَّهَ وَ أُشْهِدُكُمْ أَنِّي مُؤْمِنٌ بِكُمْ وَ بِمَا آمَنْتُمْ بِهِ كَافِرٌ بِعَدُوِّكُمْ وَ بِمَا كَفَرْتُمْ بِهِ مُسْتَبْصِرٌ بِشَأْنِكُمْ وَ بِضَلالَةِ مَنْ خَالَفَكُمْ مُوَالٍ لَكُمْ وَ لِأَوْلِيَائِكُمْ مُبْغِضٌ لِأَعْدَائِكُمْ وَ مُعَادٍ لَهُمْ سِلْمٌ لِمَنْ سَالَمَكُمْ وَ حَرْبٌ لِمَنْ حَارَبَكُمْ مُحَقِّقٌ لِمَا حَقَّقْتُمْ مُبْطِلٌ لِمَا أَبْطَلْتُمْ مُطِيعٌ لَكُمْ عَارِفٌ بِحَقِّكُمْ ،
مگر اينكه خدا بر آنان بشناساند، جلالت امر شما، و عظمت مقام، و بزرگي شأن، و كامل بودن نور، و درستي مسندها، و ثابت بودن مقام، و شرافت موقعيت، و منزلت شما را نزد خويش، و كرامتتان را بر او، و خصوصيتي كه نزد او داريد و نزديكي مقامي كه نسبت به او براي شماست، پدر و مادرم و اهل و مال و طايفه ام فداي شما، خدا و شما را گواه مي گيرم، كه من به شما و به آنچه شما ايمان آورديد باور دارم، نسبت به دشمنتان و آنچه را شما به آن كفر ورزيديد كافرم، بينايم به مقام شما و به گمراهي آنكه با شما مخالفت كرد، دوستدار شما و دوستان شمايم، خشمناكم نسبت به دشمنان شما و دشمن آنانم، در صلحم با هركه با شما در صلح است و در جنگم با هر كه با شما جنگيد، حق مي دانم آنچه را شما حق دانستيد، و باطل مي دانم آنچه را شما باطل دانستيد، به فرمان شمايم، عارف به حقّتان هستم،
مُقِرٌّ بِفَضْلِكُمْ مُحْتَمِلٌ لِعِلْمِكُمْ مُحْتَجِبٌ بِذِمَّتِكُمْ مُعْتَرِفٌ بِكُمْ مُؤْمِنٌ بِإِيَابِكُمْ مُصَدِّقٌ بِرَجْعَتِكُمْ مُنْتَظِرٌ لِأَمْرِكُمْ مُرْتَقِبٌ لِدَوْلَتِكُمْ آخِذٌ بِقَوْلِكُمْ عَامِلٌ بِأَمْرِكُمْ مُسْتَجِيرٌ بِكُمْ زَائِرٌ لَكُمْ لائِذٌ عَائِذٌ بِقُبُورِكُمْ مُسْتَشْفِعٌ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ بِكُمْ وَ مُتَقَرِّبٌ بِكُمْ إِلَيْهِ وَ مُقَدِّمُكُمْ أَمَامَ طَلِبَتِي وَ حَوَائِجِي وَ إِرَادَتِي فِي كُلِّ أَحْوَالِي وَ أُمُورِي مُؤْمِنٌ بِسِرِّكُمْ وَ عَلانِيَتِكُمْ وَ شَاهِدِكُمْ وَ غَائِبِكُمْ وَ أَوَّلِكُمْ وَ آخِرِكُمْ وَ مُفَوِّضٌ فِي ذَلِكَ كُلِّهِ إِلَيْكُمْ وَ مُسَلِّمٌ فِيهِ مَعَكُمْ،
به برتري شما اقرار دارم، تحملّ كننده دانش شمايم، پرده نشين پيمان و حرمت شما مي باشم، به شما معترفم، به بازگشتتان مؤمنم، رجعتتان را تصديق دارم، چشم به راه فرمان شمايم، در انتظار حكومت شما به سر مي برم، گيرنده گفته شما هستم، عمل كننده به فرمان شما مي باشم، پناهنده به شمايم، زائر شما هستم، ملتجي و پناهنده به قبر شمايم، خواهنده شفاعت به درگاه خداي عزّ و جلّ به وسيله شما مي باشم، و به سوي او به سبب شما تقرّب مي جويم، و مقدّم كننده شما پيش روي خواسته ام و حاجاتم و ارادتم در همه احوال و امورم، به نهان و آشكارتان، و حاضر و غائبتان، و اوّل و آخرتان ايمان دارم، و در همه اينها واگذارنده كار به شمايم، و در اينها به همراه شما تسليمم،
وَ قَلْبِي لَكُمْ مُسَلِّمٌ وَ رَأْيِي لَكُمْ تَبَعٌ وَ نُصْرَتِي لَكُمْ مُعَدَّةٌ حَتَّى يُحْيِيَ اللَّهُ تَعَالَى دِينَهُ بِكُمْ وَ يَرُدَّكُمْ فِي أَيَّامِهِ وَ يُظْهِرَكُمْ لِعَدْلِهِ وَ يُمَكِّنَكُمْ فِي أَرْضِهِ فَمَعَكُمْ مَعَكُمْ لا مَعَ غَيْرِكُمْ [عَدُوِّكُمْ ] آمَنْتُ بِكُمْ وَ تَوَلَّيْتُ آخِرَكُمْ بِمَا تَوَلَّيْتُ بِهِ أَوَّلَكُمْ وَ بَرِئْتُ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مِنْ أَعْدَائِكُمْ وَ مِنَ الْجِبْتِ وَ الطَّاغُوتِ وَ الشَّيَاطِينِ وَ حِزْبِهِمُ الظَّالِمِينَ لَكُمْ [وَ] الْجَاحِدِينَ لِحَقِّكُمْ وَ الْمَارِقِينَ مِنْ وِلايَتِكُمْ وَ الْغَاصِبِينَ لِإِرْثِكُمْ [وَ] الشَّاكِّينَ فِيكُمْ [وَ] الْمُنْحَرِفِينَ عَنْكُمْ وَ مِنْ كُلِّ وَلِيجَةٍ دُونَكُمْ وَ كُلِّ مُطَاعٍ سِوَاكُمْ وَ مِنَ الْأَئِمَّةِ الَّذِينَ يَدْعُونَ إِلَى النَّارِ فَثَبَّتَنِيَ اللَّهُ أَبَدا مَا حَيِيتُ عَلَى مُوَالاتِكُمْ وَ مَحَبَّتِكُمْ وَ دِينِكُمْ وَ وَفَّقَنِي لِطَاعَتِكُمْ وَ رَزَقَنِي شَفَاعَتَكُمْ ،
دلم تسليم شماست، رأيم تابع شماست، و ياري ام براي شما مهياست، تا زماني كه خدا دينش را به وسيله شما زنده كند، و شما را در ايامش بازگرداند، و براي عدالتش آشكارتان نمايد، و در زمينش پابرجايتان فرمايد، پس با شمايم با شما، نه با غير شما، به شما ايمان آوردم، آخرين شما را دوست دارم، همانطور كه اوّلين شما را دوست داشتم، به سوي خدا از دشمنانتان بيزاري مي جويم، و نيز بيزاري نمودم از جبت و طاغوت و شياطين و گروهشان، آن ستم كنندگان به شما، و منكران حقّتان، و خارج شدگان از ولايتتان، و غصب كنندگان ميراثتان، و شك كنندگان در حقانيتتان، و منحرف شوندگان از حضرتتان، و از هر آنچه به غير شما وارد در دين شده و از دين نيست، و از هر اطاعت شده اي جز شما، و از رهبراني كه مردم را به آتش دوزخ مي خوانند، پس خدا هميشه پابرجايم بدارد، تا كه زنده ام بر موالات و محبّت و دين شما، و به اطاعت از شما موفّقم فرمايد، و شفاعت شما را نصيبم كند،
وَ جَعَلَنِي مِنْ خِيَارِ مَوَالِيكُمْ التَّابِعِينَ لِمَا دَعَوْتُمْ إِلَيْهِ وَ جَعَلَنِي مِمَّنْ يَقْتَصُّ آثَارَكُمْ وَ يَسْلُكُ سَبِيلَكُمْ وَ يَهْتَدِي بِهُدَاكُمْ وَ يُحْشَرُ فِي زُمْرَتِكُمْ وَ يَكِرُّ فِي رَجْعَتِكُمْ وَ يُمَلَّكُ فِي دَوْلَتِكُمْ وَ يُشَرَّفُ فِي عَافِيَتِكُمْ وَ يُمَكَّنُ فِي أَيَّامِكُمْ وَ تَقَرُّ عَيْنُهُ غَدا بِرُؤْيَتِكُمْ بِأَبِي أَنْتُمْ وَ أُمِّي وَ نَفْسِي وَ أَهْلِي وَ مَالِي مَنْ أَرَادَ اللَّهَ بَدَأَ بِكُمْ وَ مَنْ وَحَّدَهُ قَبِلَ عَنْكُمْ وَ مَنْ قَصَدَهُ تَوَجَّهَ بِكُمْ مَوَالِيَّ لا أُحْصِي ثَنَاءَكُمْ وَ لا أَبْلُغُ مِنَ الْمَدْحِ كُنْهَكُمْ وَ مِنَ الْوَصْفِ قَدْرَكُمْ وَ أَنْتُمْ نُورُ الْأَخْيَارِ وَ هُدَاةُ الْأَبْرَارِ وَ حُجَجُ الْجَبَّارِ بِكُمْ فَتَحَ اللَّهُ وَ بِكُمْ يَخْتِمُ [اللَّهُ ] وَ بِكُمْ يُنَزِّلُ الْغَيْثَ ،
و مرا از برگزيدگان دوستانتان قرار دهد، و از پيروي كنندگان نسبت به آنچه شما به آن دعوت كرديد، و مرا از آناني قرار دهد كه از آثار شما متابعت مي كنند و به راه شما مي روند، و به هدايت شما هدايت مي جويند، و در گروه شما محشور مي شوند، و در زمان رجعتتان دوباره به دنيا بازمي گردند، و در دولت شما به فرمانروايي مي رسند، و در دوران سلامت كامل شما مفتخر مي گردند، و در روزگار شما اقتدار مي يابند، و فردا چشمشان به ديدار شما روشن مي شود، پدر و مادر و جان و خانواده و مالم فداي شما، هركه آهنگ خدا كند، به وسيله شما آغاز مي كند، و هركه او را به يكتايي پرستد، طريق توحيدش را از شما مي پذيرد، و هركه قصد حق كند، به شما توجه مي نمايد، اي سرورانم، نمي توانم ثناي شما را شماره كنم، و در امر مدح گفتن، قدرت رسيدن به حقيقت شما را ندارم، و در مقام وصف نمودن، توانايي بيان منزلت شما در من نيست، و حال آنكه شما نور خوبان و هاديان نيكان و حجّتهاي خداي جبّاريد، خدا با شما آغاز كرد، و با شما ختم مي كند، و به خاطر شما باران فرو مي ريزد،
وَ بِكُمْ يُمْسِكُ السَّمَاءَ أَنْ تَقَعَ عَلَى الْأَرْضِ إِلا بِإِذْنِهِ وَ بِكُمْ يُنَفِّسُ الْهَمَّ وَ يَكْشِفُ الضُّرَّ وَ عِنْدَكُمْ مَا نَزَلَتْ بِهِ رُسُلُهُ وَ هَبَطَتْ بِهِ مَلائِكَتُهُ وَ إِلَى جَدِّكُمْ
و تنها براي شما آسمان را از اينكه بر زمين فرو افتد نگاه مي دارد، مگر با اجازه خودش، و به وسيله شما اندوه را مي زدايد، و سختي را برطرف مي نمايد، و نزد شماست آنچه را بر رسولانش نازل فرموده، و فرشتگانش به زمين فرود آورده اند، و به جانب جدّ شما
(و اگر زيارت امير مؤمنان عليه السّلام باشد، به جاي «و إِلَى جدّكم» بگو: وَ إِلَى أَخِيكَ )
بُعِثَ الرُّوحُ الْأَمِينُ آتَاكُمُ اللَّهُ مَا لَمْ يُؤْتِ أَحَداً مِنَ الْعَالَمِينَ طَأْطَأَ كُلُّ شَرِيفٍ لِشَرَفِكُمْ وَ بَخَعَ كُلُّ مُتَكَبِّرٍ لِطَاعَتِكُمْ وَ خَضَعَ كُلُّ جَبَّارٍ لِفَضْلِكُمْ وَ ذَلَّ كُلُّ شَيْ ءٍ لَكُمْ وَ أَشْرَقَتِ الْأَرْضُ بِنُورِكُمْ وَ فَازَ الْفَائِزُونَ بِوِلايَتِكُمْ بِكُمْ يُسْلَكُ إِلَى الرِّضْوَانِ وَ عَلَى مَنْ جَحَدَ وِلايَتَكُمْ غَضَبُ الرَّحْمَنِ، بِأَبِي أَنْتُمْ وَ أُمِّي وَ نَفْسِي وَ أَهْلِي وَ مَالِي ذِكْرُكُمْ فِي الذَّاكِرِينَ وَ أَسْمَاؤُكُمْ فِي الْأَسْمَاءِ وَ أَجْسَادُكُمْ فِي الْأَجْسَادِ وَ أَرْوَاحُكُمْ فِي الْأَرْوَاحِ وَ أَنْفُسُكُمْ فِي النُّفُوسِ وَ آثَارُكُمْ فِي الْآثَارِ وَ قُبُورُكُمْ فِي الْقُبُورِ فَمَا أَحْلَى أَسْمَاءَكُمْ وَ أَكْرَمَ أَنْفُسَكُمْ وَ أَعْظَمَ شَأْنَكُمْ وَ أَجَلَّ خَطَرَكُمْ وَ أَوْفَى عَهْدَكُمْ [وَ أَصْدَقَ وَعْدَكُمْ ] ، كَلامُكُمْ نُورٌ وَ أَمْرُكُمْ رُشْدٌ وَ وَصِيَّتُكُمُ التَّقْوَى وَ فِعْلُكُمُ الْخَيْرُ وَ عَادَتُكُمُ الْإِحْسَانُ ،
و به سوي برادرت روح الأمين برانگيخته شد، خدا آنچه به شما عنايت كرده به احدي از جهانيان مرحمت نفرموده، هر شرافتمندي در برابر شرف شما سر به زير انداخته، و هر متكبّري در مقابل طاعت شما گردن نهاده، و هر جبّاري نسبت به برتري شما فروتن گشته است، و هر چيزي براي شما خوار شده است، و زمين به نورتان روشن گشت، و رسيدگان به ولايت شما رستگار شدند، با شما راه به سوي بهشت را مي توان پيمود، خشم حضرت رحمان است بر كسي كه منكر ولايت شما شد، پدر و مادر و جان و اهل و مالم فداي شما باد، ياد شما در قلوب يادكنندگان، و نامتان در نامها، و تن هايتان در تن ها، و ارواحتان در ارواح، و جانهايتان در جانها، و آثارتان در آثار، و قبرهايتان در قبرهاست، چه شيرين است نامهايتان، و گرامي است جانهايتان، و بزرگ است مقامتان، و عظيم است مرتبه بلندتان، و با وفاست پيمانتان، و راست است وعده تان، سخن شما نور، و دستورتان راهنما، و سفارشتان تقوا، و كارتان خير، و روشتان احسان،
وَ سَجِيَّتُكُمُ الْكَرَمُ وَ شَأْنُكُمُ الْحَقُّ وَ الصِّدْقُ وَ الرِّفْقُ وَ قَوْلُكُمْ حُكْمٌ وَ حَتْمٌ وَ رَأْيُكُمْ عِلْمٌ وَ حِلْمٌ وَ حَزْمٌ إِنْ ذُكِرَ الْخَيْرُ كُنْتُمْ أَوَّلَهُ وَ أَصْلَهُ وَ فَرْعَهُ وَ مَعْدِنَهُ وَ مَأْوَاهُ وَ مُنْتَهَاهُ بِأَبِي أَنْتُمْ وَ أُمِّي وَ نَفْسِي كَيْفَ أَصِفُ حُسْنَ ثَنَائِكُمْ وَ أُحْصِي جَمِيلَ بَلائِكُمْ وَ بِكُمْ أَخْرَجَنَا اللَّهُ مِنَ الذُّلِّ وَ فَرَّجَ عَنَّا غَمَرَاتِ الْكُرُوبِ وَ أَنْقَذَنَا مِنْ شَفَا جُرُفِ الْهَلَكَاتِ وَ مِنَ النَّارِ بِأَبِي أَنْتُمْ وَ أُمِّي وَ نَفْسِي بِمُوَالاتِكُمْ عَلَّمَنَا اللَّهُ مَعَالِمَ دِينِنَا وَ أَصْلَحَ مَا كَانَ فَسَدَ مِنْ دُنْيَانَا وَ بِمُوَالاتِكُمْ تَمَّتِ الْكَلِمَةُ وَ عَظُمَتِ النِّعْمَةُ،
و اخلاق و خويتان بزرگواري، و كار و رفتارتان حق و راستي و مدارا، و گفتارتان حكم و حتم، و رأيتان دانش و بردباري و دورانديشي است، اگر از خوبي ياد شود، آغاز و ريشه و شاخه و سرچشمه و جايگاه و نهايتش شماييد، پدر و مادر و جانم فداي شما، چگونه ثناي نيكوي شما را وصف كنم، و آزمايشهاي زيباي شما را بشمارم، خدا ما را به وسيله شما از خواري درآورد، و غم هاي غرق كننده را از ما زدود، و ما را از پرتگاه هلاكت ها و آتش دوزخ رهانيد، پدر و مادر و جانم فداي شما، خدا در پرتو دوستي شما، دستورات دينمان را به ما آموخت، و از دنيايمان آنچه كه فاسد شده بود، اصلاح نموده، و به موالات شما دين كامل شد، و نعمت عظمت يافت،
وَ ائْتَلَفَتِ الْفُرْقَةُ وَ بِمُوَالاتِكُمْ تُقْبَلُ الطَّاعَةُ الْمُفْتَرَضَةُ وَ لَكُمُ الْمَوَدَّةُ الْوَاجِبَةُ وَ الدَّرَجَاتُ الرَّفِيعَةُ وَ الْمَقَامُ الْمَحْمُودُ وَ الْمَكَانُ [وَ الْمَقَامُ ] الْمَعْلُومُ عِنْدَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ الْجَاهُ الْعَظِيمُ وَ الشَّأْنُ الْكَبِيرُ وَ الشَّفَاعَةُ الْمَقْبُولَةُ رَبَّنَا آمَنَّا بِمَا أَنْزَلْتَ وَ اتَّبَعْنَا الرَّسُولَ فَاكْتُبْنَا مَعَ الشَّاهِدِينَ رَبَّنَا لا تُزِغْ قُلُوبَنَا بَعْدَ إِذْ هَدَيْتَنَا وَ هَبْ لَنَا مِنْ لَدُنْكَ رَحْمَةً إِنَّكَ أَنْتَ الْوَهَّابُ سُبْحَانَ رَبِّنَا إِنْ كَانَ وَعْدُ رَبِّنَا لَمَفْعُولاً،
و جدايي به گردهمايي رسيد، و به موالات شما طاعت واجب شده پذيرفته مي گردد، و براي شماست مودّت واجب، و درجات بلند، و مقام پسنديده، و جايگاه معلوم نزد خداي عزّ و جلّ، و شرف عظيم، و رتبه كبير، و شفاعت پذيرفته، اي پروردگار ما، به آن چه نازل فرمودي ايمان آورديم، و از پيامبر پيروي كرديم، پس ما را در شمار گواهان بنويس، اي پروردگار ما، دل هاي ما را پس از اينكه هدايت نمودي منحرف مكن، و به ما از نزد خود رحمت ببخش، همانا تو بسيار بخشنده اي، منزّه است پروردگار ما، كه وعده پروردگار ما امري انجام يافته است
يَا وَلِيَّ اللَّهِ إِنَّ بَيْنِي وَ بَيْنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ ذُنُوباً لا يَأْتِي عَلَيْهَا إِلا رِضَاكُمْ فَبِحَقِّ مَنِ ائْتَمَنَكُمْ عَلَى سِرِّهِ وَ اسْتَرْعَاكُمْ أَمْرَ خَلْقِهِ وَ قَرَنَ طَاعَتَكُمْ بِطَاعَتِهِ لَمَّا اسْتَوْهَبْتُمْ ذُنُوبِي وَ كُنْتُمْ شُفَعَائِي فَإِنِّي لَكُمْ مُطِيعٌ مَنْ أَطَاعَكُمْ فَقَدْ أَطَاعَ اللَّهَ وَ مَنْ عَصَاكُمْ فَقَدْ عَصَى اللَّهَ وَ مَنْ أَحَبَّكُمْ فَقَدْ أَحَبَّ اللَّهَ وَ مَنْ أَبْغَضَكُمْ فَقَدْ أَبْغَضَ اللَّهَ اللَّهُمَّ إِنِّي لَوْ وَجَدْتُ شُفَعَاءَ أَقْرَبَ إِلَيْكَ مِنْ مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَيْتِهِ الْأَخْيَارِ الْأَئِمَّةِ الْأَبْرَارِ لَجَعَلْتُهُمْ شُفَعَائِي فَبِحَقِّهِمُ الَّذِي أَوْجَبْتَ لَهُمْ عَلَيْكَ أَسْأَلُكَ أَنْ تُدْخِلَنِي فِي جُمْلَةِ الْعَارِفِينَ بِهِمْ وَ بِحَقِّهِمْ وَ فِي زُمْرَةِ الْمَرْحُومِينَ بِشَفَاعَتِهِمْ إِنَّكَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِينَ وَ سَلَّمَ [تَسْلِيما] كَثِيراً وَ حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ
اي ولي خدا به درستي كه بين من و خداي عزّ و جلّ گناهاني است كه آنها را جز رضايت شما پاك نمي كند، پس به حقّ خدايي كه شما را امين بر راز خود قرار داد، و زير نظر گرفتن زندگي بندگانش را از شما خواست، و طاعت خود را به طاعت شما مقرون نمود، هرآينه بخشش گناهانم را از خدا بخواهيد و شفيعان من شويد، كه من فرمانبردار شمايم، كسي كه شما را اطاعت كرد، خدا را اطاعت نموده، و هر كه از شما نافرماني نمود، خدا را نافرماني كرده است، و هركه شما را دوست داشت، خدا را دوست داشته، و هر كه شما را دشمن داشت خدا را دشمن داشته است.
خدايا اگر من شفيعاني را به درگاه تو نزديك تر از محمّد و اهل بيتش، آن خوبان و پيشوايان و نيكان مي يافتم، آن ها را شفيعان خود قرار مي دادم، پس به حقشّان كه براي آنان بر خود واجب كرده اي، مرا در گروه عارفان به آنها و آشناي به حقّشان، و در شمار رحم شدگان به شفاعت آن بزرگواران وارد كن، به درستي كه تو مهربان ترين مهرباناني، و درود خدا بر محمّد و خاندان پاكش و سلام خدا، سلامي بسيار، بر آنان باد، و خدا ما را بس است، و نيكو كارگشايي است.
مؤلّف گويد: اين زيارت را شيخ هم در كتاب «تهذيب» نقل كرده، و علما بعد از اين دعا دعاى وداعى نقل كرده اند كه ما آن را به ملاحظه اختصار ذكر نكرديم.
اين زيارت چنان كه، علاّمه مجلسى فرموده، بهترين زيارات جامعه، از جهت متن و سند و فصاحت و بلاغت است، و والد بزرگوارش در شرح من لا يحضره الفقيه فرموده: اين زيارت احسن و اكمل زيارات است.
و من تا در عتبات عاليات بودم، ائمه عليهم السّلام را زيارت نكردم، مگر با اين زيارت.
