فراتو که دیدم جلو چشمام به یاد غم خیمه افتادم

به یاد چشای پر از اشک رقیه دم خیمه افتادم

به یاد لبای ترک خورده نگاه رباب و علی اصغر

به یاد گلوی پر از رخم و گلایی که دارن میشن پرپر

نوشتم رو دل دریا که ارباب من تشنه آبه

زدم زانو جلو ابرا که ارباب من تشنه آبه

بزن بارون به این صحرا که ارباب من تشنه آبه

حلالم کن اگه آب به خیمه نرسید

******

نگاه کن چجوری زمین خوردم نگاه کن چجوری علم افتاد

نگاه کن حسین جان چه آتیسی توی دامن این حرم افتاد

حرم بی علمدار اگه باشه میگن دیگه پشت و پناهش رفت

همه میگن الان حسین تنهاست آخه تکیه گاه سپاهش رفت

زدم رو به همه دنیا که ارباب من تشنه آبه

شدم شرمنده زهرا که ارباب من تشنه آبه

به من دیگه نگید سقا که ارباب من تشنه آبه

حلالم کن اگه آب به خیمه نرسید

******

چقدر آسمونو قسم دادم بباره روی خشکی لبهات

نشد که نشد قطره آبی بیارم برای کبوتر هات

چجوری میتونم بیام خیمه همین جا رها کن ابالفضلو

حلایت از خواهرم میخوام یه دنیا دعا کن ابالفضلو

ببین چشمام پر از خونه که ارباب من تشنه آبه

میخونم باز غریبونه که ارباب من تشنه آبه

امید من به بارونه که ارباب من تشنه آبه

حلالم کن اگه آب به خیمه نرسید

mohjat.net