گفتم: این رسم وفا با من مهجور نبود
 گفت: این عشق تو با شکوه تو جور نبود
 گفتمش: کورشد این چشم و جمال تو ندید
 گفت: می‌دید اگر چشم دلت کور نبود
 گفتم: افتاده‌ام از خواب و خوراک از پی تو
 گفت: کس در طی این مرحله مجبور نبود
 گفتم: آواره‌ی صحرا شده‌ام در طلبت
 گفت: اینقدر ره منزل ما دور نبود
 گفتم: ای یار مرنجان دل ما را ز فراق
 گفت: قدر دل من، قلب تو رنجور نبود
 گفتمش: خانه‌ی دل منتظر مقدم توست
 گفت: هر بار که من آمده ام نور نبود
 گفتم: ای شاه، شب و روز دعا گوی توأم
 گفت: کی بنده دعا کرد که ماجور نبود
 گفتم: ای خسرو شیرین دهنان تلخ مگوی
 گفت: شعر تو بود، لحن من اینجور نبود