اسم بقیع رو تا میارن دلایی که طاقت ندارن

یاد حرمای بی نشون غریبانه بارون میبارن 

این غربت رو کی فهمیده کی جنت رو خاکی دیده 

داغش قلبو آتیش میده 

تنها نسیمه که روضه میخونه تو هوای بقیع 

خورشید میسوزه با هر نفس تو تب برای بقیع 

امون ای دل امون ای دل امون ای دل امون ای دل