منم کسی که بی سر و سامونه
 دلم مثله بقیع تو ویرونه
 الآن سر مزار تو کی میخونه
 این علت حرارت اشکامه
 تو کوچه بی عبا و بی عمامه
 میبردنت یکی نگفت این اقامه
 بین قفس تو حسرت آزادی آقام
 رو دامن زهرا که می افتادی
 داشتی مثله جدت حسین جون میدادی
 حسین من حسین من یا مولا
 دلت به یاد کربلا پر خونه
 به یاد زخم پیکرت گلگونه
 حال تو رو به جز خدا کی میدونه
 زهرا هنوز تو کربلا گریونه
 کنار پیکر حسین میخونه
 با ناله هاش عالمی رو میسوزونه
 غریب گیر آوردنت واویلاه
 به قتله گاه کشوندنت واویلاه
 با هر چی میشد زدنت ای واویلاه
 به یاد اون بنفشه روی گونه
 کشیده بود سه ساله ی دردونه
 دستی که موی بچه رو میپیچونه
 به یاد ضربه خنجری رو حنجر
 به یاد غارت خیام و معجر
 به یاد جای رد پا روی پیکر
 یاد هزار و نهصد و پنجاه ضرب
 یاد تنی شریف سر تا پا زخم
 ته گلو از نیزه
 چشمها زخم ، دستها زخم
 حسین، حسین .....