گریونه توی شعله ها داره میخونه 

توی کوچه ناجوون مردونه 

زیر ضربه های تازیونه 

دلگیره مثل مادر از زمونه سیره

احترامش نگه دار پیره 

مگه داغ کوچه یادش میره 

اون که لوح و قلم تو دستاشه 

علم ارثیه ای از باباشه 

داره بی حرمتی میشه به این آقا 

پا برهنه تو کوجه غریب و تنها