روحم هر شب مثل زینب پروانه ی گلزار ضریح
سِرّ شوری فوق نوری دست خدا معمار ضریح
کوه دردی تو چه کردی که دل عاشق بی طاقته
جبرئیل هم مثل ما تو جا نمازش مُهر تربته
نگام کبوتر نگات ، پَر میزنه دلم برات
آرزومه خاکم کنن با تربت کرب و بلات
... حسین آقام آقام آقام ، حسین آقام آقام آقام ...
کعبۀ من ، قبلۀ من ، گوشۀ شیش گوشۀ حسین
حی علی کرب و بلا هر اذون بین الحرمین
بزم هیئت تا قیامت برا ما همچون کرب و بلاست
اشک چشمام نذر چشمات چایی روضت اشک خداست
تا عمر دارم نوکرتم ، روضه خون مادرتم
به دور تل زینبی جاروکش خواهرتم
... حسین آقام آقام آقام ، حسین آقام آقام آقام ...
تا حریمت چون نسیمت دوباره روحم پر میزنه
پشت درب صحن عباس دستای قلبم در میزنه
وقت مرگم ذکر زیبات مَلَک مرگو میکنه مست
با وجود ذکر ارباب خونه ی قبرم حسینیه است
لیلی اگه بدونه که دلم چقدر زینبیه
تازه میفهمه به خدا عشق و دیوونگی چیه
... حسین آقام آقام آقام ، حسین آقام آقام آقام ...
