در طوس جلال کبریا می بینم
بی پرده تجــلی خدا می بینم
در کفش کن حریم پور موسی
موسای کلیم با عصا می بینم
در کشور ایران که دلتنگی فراوان است
کنجی برای گریه ، ای مردم ! خراسان است
کنجی که جذاب است مثل خال کنج لب
کنجی که در واقع تمام خاک ایران است
مشهد شهادت می دهد در خاک من گنجی ست
در آسمان فوج کبوتر ها نگهبان است
در نقشه سمت چپ ، کمی بالا ، طپش دارد
این نقشه انسان است و مشهد قلب انسان است
در دلنشینی این عروس از رامسر بهتر
او باعث شیرینی قند فریمان است
