زمین ولوله و عرش هیاهو/ زده هستی تماما به تو زانو
 و مَلَک مَحضرتان سجده کنان طاق دو ابرو.../اَلا ضامن آهو....
 تویی آنکه خدا قبل خلائق به ندا گفت/همه جا گفت...
 که منم راضیِ اَعلا وَ تو را نامِ رضا گفت../و چنین گفت به ذرات...
 که هو الحق و هو الحی و هوالحضرت سادات/جهان بات/همه مات
 و تویی دلبر حیدر پسر حضرت زهرا.../شهنشاه دو دنیا....
 و منم عبدِ غلامان توای حضرت والا
 گداییه شما آمده ام یوسف موسی/ الا اهل خراسان
 بدانید غبارش به منو مادر من لطف و عطا داد/محلّی به گدا داد
 و همین بسکه مرا تا دمه این پنجره جا داد
 و منه بی سرو پا را بخدا او سرو پا داد
 و دمه پنجره فولاد شفا داد
 همه ایل و تبارم به فدایش/به ایوان طلایش
 و همان حال که طفلم به بَرَم بود/سرازیر فقط اشک ترم بود
 چنین عرض نمودم/به صحن آمده ام از بَلَدی دور
 به زحمت شده خرج سفرم جور
 نگاهی به دلم کن برود خستگیه راه/به لب دارم ازین آه
 چنان سوسوی شمعی به لبم زمزمه کردم/آمدم ای شاه...
 و گفتم بفدایت همه ی بود و نبودم/به آن حالِ سجودم
 و قلم بود که اینجا دگر افتاد.../به سر افتاد
 که همین بحر طویلم بشود کشف و شهودی
 و ازین پس بشود سبک ، فقط سبک سرودی
 پر گرفتن تا حرم ، همه رویامه 3
 باشه سایَت رو سرم، همه رویامه 3
 یه آهویی اومده ، که مهمونته آقا، ضمانتمو بکن ، برم آقا کربلا
 من ، همون گدای سابقم تو ، مایه ی این عزتمی
 من ، ریزه خور خوان کرم تو ، آقا ولی نعمتمی
 یا حضرت سلطان مددی4
 با در باب الجواد ، خیلی مانوسم3
 دست رو سینه میذارم ، در و میبوسم 3
 میده ...بمون عیدی رو ، آقام ثامن الحجج....
 باشیم همه نوکرا.... ، ایشالا روز فرج....2
 کا....ش ، به زودیا آقام بیاد کا....ش ، از حرم امام رضا
 توو ، یک شب جمعه راهی شیم با.... ، مهدی بریم به کربلا