مثل مجنون عاشقی را سخت آسان یافتیم
از جنون خویش سستی نه که ایمان یافتیم
کعبه را در مکه نه در خاک ایران یافتیم
ما خدای عشق خود را در خراسان یافتیم
در اذان عشق نامی آشنا را خوانده ایم
اشهد ان علی موسی الرضا را خوانده ایم
عشق اگر لب تر کند جانی فراهم می کنیم
در مسیر یار مژگانی فراهم می کنیم
پیش خاک پایش پیشانی فراهم می کنیم
ما دهِ ذی القعده قربانی فراهم می کنیم
پای ظلمت را در این کشور به زندان می کشد
مِهر او خورشید را سوی خراسان می کشد
انتهایش نامشخص ابتدایش بیشتر
دل ز خلق الله برده از خدایش بیشتر
جود خواهد کرد سائل را دعایش بیشتر
شاعران هستند مشتاق عبایش بیشتر
در نگاهش لحظه ای رنجاندن دل رسم نیست
بین فرزندان زهرا نه به سائل رسم نیست
هر زمان با غم طرف باشیم مشهد می رویم
یا به دنبال شعف باشیم مشهد می رویم
در پی چندین هدف باشیم مشهد می رویم
سخت دلتنگ نجف باشیم مشهد می رویم
یاد ایوان نجف ایوان طلا داریم ما
با رضا در کشور خود کربلا داریم ما
زنده اند اموات در خاک مسیحا خانه اش
پل زده جبریل از عرش خدا تا خانه اش
هرکسی نوشیده است از آب سقاخانه اش
گر نشد دیوانه اش خالیست بالا خانه اش
خانه سلطان ما حتی غبارش قیمتیست
چاه زمزم تشنه یک جرعه آب حضرتیست
جز علی و آل او شاهی نیامد بر زمین
هست سلطان خراسان حامی این سرزمین
پرچم وهابیت را می زند آخر زمین
عاقبت غیر از علی نامی نماند در زمین
فتح خواهد کرد شیعه مکه را با این شعار
لا فتی الا علی لا سیف الا ذوالفقار
حرف آخر را کمی با چشم گریان می زنم
حرف هایی را که آقا زد به ریّان می زنم
آتشی بر جان و چنگی بر گریبان می زنم
آری آری حرف از ذبح پریشان می زنم
قاتلی بی رحم وتیغی کُند و مقتولی غریب
رأس جد من جدا شد از قفا یابن شبیب