جوون امام رضا میخونه، کجایی مادر من

روی خاک حجره غریبونه، میسوزه پیکرمن

چشمام گریونه

دلم پر خونه

لبام روضه میخونه

ای خدا،خون شده دل دلبر رضا

از عطش خم شده دل پرپر رضا

دست و پا میزنه علی اکبر رضا

واویلا

کبوترها تو آسمون با هم،پرهارو وامیکنن

یه سایبونی رو تن آقا،میان به پا میکنن

پرهارو وامیکنن

توی آفتاب ِ

دلش بی تاب ِ

هنوز تشنه ی آب ِ

آسمون محو دیدن روی ماهشه

عمریه درد بی کسی تو نگاهشه

وای من خونه ی خودش قتلگاهشه

ای خدا،خون شده دل دلبر رضا

از عطش خم شده دل پرپر رضا

دست و پا میزنه علی اکبر رضا

واویلا

میمونه  بی غسل و کفن اینجا سه روز اگه بدنش

شبیهه حسین نمیشه غارت، انگشتر و پیرهنش

داره میمیره

عزا میگیره

دلش کربلا میره

افتاده از بام خونه تا پیکر آقا

شادی کرد تو کوچه چقدر همسر آقا

اما کی رفته رو نوک نی سر آقا