نمازِ اولِ وقتم که با شما باشد
حضورِ قلب ، یقیناً نصیبِ ما باشد

جمالِ وجهِ خدا را مکن دریغ از ما
نظر به چهره تو طاعتِ خدا باشد

ز کوی حجِ فقیران بسویت آمده ام
رضای تو ، ثمرِ زائرِ رضا باشد

به حجِ کوی خودت ، حاجی اَم کن ای قبله
طوافِ کعبه ی روی تو حجِ ما باشد

خدا کند که ترا در مسیر گم نکنیم
که راهِ گم شدگان ، سوی ناکجا باشد

به خُلق و خوی خودت ، عادتم بده آقا
وَگرنَه رَه زنِ دل ، در کمینِ ما باشد

نه اختیار ز خود دارم و نه تدبیری
بدونِ یاریِ تو کیست آشنا باشد ؟

تو شاخصِ شهدایی ، تو نور معرفتی
نگاهِ توست که هادی و رهنما باشد

ترا قسم به جوادالائمه ، دریابم
که کاظمینِ من ، اقبالِ یک دعا باشد

قدم بجای قدمهای تو نهادن چیست؟
نشانِ طیِ طریقت ، به کربلا باشد

هِلالِ ماهِ محرم ، حلولِ ذیحجه است
که حاجیِ عرفه ، مستِ نینوا باشد

از این طواف که دارد حسین ، می‌ترسم
که صاحبِ حرم انگار در بلا باشد

چو گفت مسلخِ ما کربلاست ، افشا کرد  
که حجِ کاملِ ما ، کِی در این منا باشد

خدا منای مرا خواسته تَهِ گودال
طوافِ اصلیِ من زیر نیزه ها باشد

طوافِ خواهرِ من ، قصه اسیریِ اوست
نگاهِ مادرِ من ، سوی سر جدا باشد