علمت یعنی پناه حرمت یعنی بهشت
باید اسم رو فقط به روی تربت نوشت
تو دلآرام من تب ایام من نفس راحت منو
چی میتونم بگم مگه آقا تو کم کشیدی زحمت منو
به نگاه کرم برسون به حرم دل بی طاقت منو
تو عوض میکنی جان دنیای آدمو
واسه تو میزنم من قید دو عالمو
تو به چشم من عطا کردی رنگ پرچمو
که به چشمم نبینم رنگ جهنمو
دلآرامم یا اباعبدالله
به تو آقاجان درود به تو آقاجان سلام
خوبه حال و روز من شبی که هیئت میام
خوبه حالم آقا ولی خب کربلا میتونه بهترش کنه
تویی باب المراد داری نوکر زیاد خدا باز بیشترش کنه
یه آقایی دارم که دل من میخواد همه رو نوکرش کنه حسین
نور تو بوده قبل از صبح ازل حسین
روی ماه تو قبل از ماه و زحل حسین
بیا بالا سر من قبل از اجل حسین
دم مرگم بخونم صلا علی الحسین
دلآرامم یا اباعبدالله
به خدا به گردنم داری خیلی حق حسین
نوکریتو میکنم به همین بیرق حسین
همیشه تکیه گاه عشق تو یک نگاه چطور از تو بشم جدا
آقا یا للعجب که ندیده وهب به تو دل بست تو کربلا
هنر این علم اینه طیب رو هم بکشونه به روضه ها
همه روزی میگیرن از خان کربلا
همه منظومه ها تو کیهان کربلا
وقتی رو میکنم به ایوان کربلا
دلمو میسپرم به سلطان کربلا
دلآرامم یا اباعبدالله