نمازِ اولِ وقتم که با شما باشد
 حضورِ قلب ، یقیناً نصیبِ ما باشد
 
 جمالِ وجهِ خدا را مکن دریغ از ما
 نظر به چهره تو طاعتِ خدا باشد
 
 ز کوی حجِ فقیران بسویت آمده ام
 رضای تو ، ثمرِ زائرِ رضا باشد
 
 به حجِ کوی خودت ، حاجی اَم کن ای قبله
 طوافِ کعبه ی روی تو حجِ ما باشد
 
 خدا کند که ترا در مسیر گم نکنیم
 که راهِ گم شدگان ، سوی ناکجا باشد
 
 به خُلق و خوی خودت ، عادتم بده آقا
 وَگرنَه رَه زنِ دل ، در کمینِ ما باشد
 
 نه اختیار ز خود دارم و نه تدبیری
 بدونِ یاریِ تو کیست آشنا باشد ؟
 
 تو شاخصِ شهدایی ، تو نور معرفتی
 نگاهِ توست که هادی و رهنما باشد
 
 ترا قسم به جوادالائمه ، دریابم
 که کاظمینِ من ، اقبالِ یک دعا باشد
 
 قدم بجای قدمهای تو نهادن چیست؟
 نشانِ طیِ طریقت ، به کربلا باشد
 
 هِلالِ ماهِ محرم ، حلولِ ذیحجه است
 که حاجیِ عرفه ، مستِ نینوا باشد
 
 از این طواف که دارد حسین ، می‌ترسم
 که صاحبِ حرم انگار در بلا باشد
 
 چو گفت مسلخِ ما کربلاست ، افشا کرد 
 که حجِ کاملِ ما ، کِی در این منا باشد
 
 خدا منای مرا خواسته تَهِ گودال
 طوافِ اصلیِ من زیر نیزه ها باشد
 
 طوافِ خواهرِ من ، قصه اسیریِ اوست
 نگاهِ مادرِ من ، سوی سر جدا باشد