قبله عاشقان بود تربت باصفای تو
کعبه ز دور میبرد سجده به کربلای تو
یا حسین یا حسین
پیش تر از ولادتم بوده به تو ارادتم
خلق نگشته گشته ام عاشق و مبتلای تو
تویی امام عشق ها تو داده ای به خون بها
که ذات لایزال حق آمده خون بهای تو
یا حسین یا حسین

دست به دست میبرند اشک محبت مرا
عنایتی که روز و شب گریه کنم برای تو
قبله عاشقان بود تربت با صفای تو
کعبه ز دور میبرد سجده به کربلای تو
پیش تر از ولادتم بوده به تو ارادتم
خلق نگشته گشته ام عاشق و مبتلای تو
تویی امام عشق ها تو داده ای به خون بها
که ذات لایزال حق آمده خون بهای تو
دست به دست میبرند اشک محبت مرا
عنایتی که روز و شب گریه کنم برای تو

فاطمه جامه میدرد بر سر نی چو بنگرد
فاطمه جامه میدرد بر سر نی چو بنگرد
اشک دو دیده تو و گریه بی صدای تو
از چه نگشت چرخ دون بر سر خاک واژگون
دید چو شسته شد به خون روی خدا نمای تو
کاش غمت کشد مرا خورده به هم گره چرا
پنجه ظلم قاتل و طره مشک سای تو
کاش به دشت کربلا سوخته بود و بر ملا
بال همه فرشتگان ز آتش خیمه های تو
زهی محبت و وفا زهی محبت و وفا که از فراز نیزه ها

سایه به خواهر افکند صورت دلربای تو
سایه به خواهر افکند صورت دلربای تو
معجزه میکند سرت معجزه میکند سرت از دم روح پرورت
بخوان بخوان که خواهرت سر شکند به پای تو
بخوان بخوان که خواهرت سر شکند به پای تو
قبله عاشقان بود تربت باصفای تو
مگر حسین تشنه لب عزیز مصطفی نبود
مگر به کربلا کفن به غیر بوریا نبود
مگر به کربلا کفن به غیر بوریا نبود
مگر حسین فاطمه عزیز مصطفی نبود