دلگیرم از خودم که دلم گیر یار نیست
 اصلا برای آمدنش بی قرار نیست
 گیرم رسید روز وصالش چه فایده؟
 وقتی که دل، به شوق وصالش دچار نیست
 روزی هزار بار دلش را شکسته ام
 این گونه زیستن، ادبِ انتظار نیست
 همسایه ای گرسنه و اهل محله خواب
 یعنی در این محله کسی سفره دار نیست؟
 آخر چقدر در پی دنیا دویده ایم؟
 باور کنیم، حرص زدن افتخار نیست
 امروز اگر که توبه نکردم، چه می کنم
 فردا که زیر خاک، مرا اختیار نیست؟
 باید که گردگیری دل کرد و گریه کرد
 گریه برای عاشق دلداده عار نیست
 ای دل به هوش باش و ببین چرخ روزگار
 خالی ز لطف و رحمت پروردگار نیست