وسط شعله کینه حسودا بین تاریکی نا تموم دودا
صورت مادرم کبود شد کبودا
اثر شعله ها رو پر چادرش دود بالا بره نفسش میبره
ای خدا ضربه ها ضربه ها به کجا میخوره
آی آتیش سمت مسمار نرو ای در سوی دیوار نرو
ای میخ کلنجار نرو
****
عمر خورشید این خونه بی فروغ بود
سر ظهری چقدر خونمون شلوغ بود
کاشکی اون ضربه به پهلو دروغ بود
دست به پهلو گرفت آروم آروم نشست
بابا فهمید چی شد دیگه چشماشو بست
بین دیوار و در عاقبت بار شیشه شکست
این غصه اون که میدونی خونه رو به ویرونی
دیوار چرا خونی
****
این مصیبت چرا آخری نداره
حال مادر شاید خوب بشه دوباره
ضربه اون غلاف اگر که بذاره
زخم این ماجرا ضربه آخره
فاطمه راهی اخرین سنگره
سند روضه کوچه های بازوی مادره
تا مسجد میرسه آخرش اما زخم بالو پرش
ای وای چی اومد سرش
