آب دیدم و به یاد لب تو افتادم

باز هم روضه تو زنده شده در یادم

باز هم نام تو و اشک تلاقی دارند

باز هم دل به مصیبات مقاتل دادم

بر سر نیزه ای و زمزمه دارم بر لب

زلف بر باد مده تا ندهی بر بادم

خیزران بر لب تو آه چه بر دل آورد

که کشیده است به وادی غزل فریادم

سر تو ، دختر تو ، نیمه شب... میگریم

چه کند با غم تو طبع خراب آبادم

همه آرزویم از تو نگاهت بوده است

نکند بشنوم از چشم شما افتادم

دیروقتی است اسیر تو و عشقت هستم

من از آن روز که در بند توام آزادم