خیمه ها برپاست، بسم الله الرحمن الرحیم
أقامت الخیام بسم الله الرحمن الرحیم
کربلا اینجاست، بسم الله الرحمن الرحیم
هاهنا کربلاء، بسم الله الرحمن الرحیم
آمده ذبح عظیم
جاء ذبح عظیم
بار بگشایید یاران چون قرار ما و دوست
انزلوا أیها الأنصار، موعدنا مع الرفیق الأعلی
در همین صحراست، بسم الله الرحمن الرحیم
فی هذا الصحراء، بسم الله الرحمن الرحیم
تشنه بسمل می‌شویم و دشت خونین عطش
یتم ذبحنا عطشانین و صحراء العطش الدامی
قتلگاه ماست، بسم الله الرحمن الرحیم
هو مذبحنا، بسم الله الرحمن الرحیم
آمده ذبح عظیم
جاء ذبح عظیم
*** *** *** ***
خیمه ها می سوزد و شمع شب تارم شده
الخیام تحترق وتحولت إلی شمعة لیلتی المظلمة
در شب بیماری ام آتش پرستارم شده
فی لیلة مرضی، أصبحت النار تمرضنی
شعله غمخوارم شده
لهیب النار یعاطفنی
ما که خود از سوز دل آتش به جان افتاده ایم
لقد أضرِمت النیران فی وجودنا من حرقة القلب
از چه دیگر شعله ها یار دل زارم شده
فلماذا النیران أیضاً أصبحت ترافق قلبی؟
پیش از این سقای ما بودی علمدار حسین
قبل ذلک، کنت سقانا، یا حامل رایة الحسین
امشب اما جای او آتش علمدارم شده
لکن اللیلة أصبحت النار تحمل تحمل رایتی بدلاً منه
شعله غمخوارم شده
لهیب النار یعاطفنی
