زندگی را با عشق نوش جان باید کرد

عشق در راه حسین فوران خواهد کرد

تا بوده چنین بوده تا باد چنین بادا

بی همگان به سر شود همیشه 

بی تو به سر نمی‌شود حسین جان

سفینت و نجات من شب من 

بی تو سحر نمی‌شود حسین جان

به کسی ندارم الفت یارا 

ز جهانی یان مگر تو جانا

لک لبیک حسین تو جانا

لک لبیک ابا عبد الله 

اولین درسی که 

به بنی آدم دارد 

اشک بر داغ تو بود 

که خدا یادم داد

داغ تو را خدا نهاده بر دل 

داغی که از دلم برون نیفتد 

هر که دلش هوای کربلا کرد 

نمی‌شود به موج خون نیفتد