سرزمینِ بی حسین یعنی یه ویروونه

هر جا بوی حرمو میده یعنی خونه

زنده میمونه ، زنده میمونه

تورو بارون خدا اشکمو باور کن

این شبا تو بغلت حالمو بهتر کن

نگاه به نوکر کن ، نگاه به نوکر کن

بغل وا کن که پناه خودمی

بغل وا کن تکیه گاه خودمی

معرفت یعنی خط به خط یعنی عظمت یعنی ابی عبدالله

بی کران یعنی ضربان یعنی مهربان یعنی ابی عبدالله

ای حسین جانم ، ای حسین جان 

باز میگم تو خونواده ی منی قطعاً

من از این خونه و خونواده ام حتماً

غبار خونت من ، غبار خونت من

باز میگم که  خاک سرده ولی تربت نه

که ترانه ها میمیرن ولی نوحت نه

مردمِ روضت نه ، مردمِ روضت نه

بغل وا کن دیگه رو سفید بشم

بغل وا کن که منم شهید بشم

این پریشانی مرثیه خوانی روضه گردانی آبروی ماست

خیمه نورانی مادرت بانی خوان سلطانی آبروی ماست

 ای حسین جانم ، ای حسین جان 

اسمتو که میبرن میگم جنون آمیز

باز میگم فقط حسینه باده ی لبریز

شور رستاخیز ، شور رستاخیز

اسمتو که میبرم باز میگم آقایه

ابی عبدالله بزرگترین سرمایه

انشاءالله مشایه ، انشاءالله مشایه

بغل وا کن که دلم تنگه برات

بغل وا کن برسم به کربلات

بغل وا کن  پیش دلبرم باشم

بغل وا کن اربعین حرم باشم

ای جهان آرا مهربان یارا نعمتی ما را ابی عبدالله

نفست محیا محیی الموتی جانم ای آقا ابی عبدالله

 ای حسین جانم ، ای حسین جان