جهان و ما فیها فدای ارباب
منم یک ذره در هوای ارباب
دلم رفته تا کربلای ارباب
مباد از دامان تو دستم کوتاه
اباعبدالله یا اباعبدالله
دلم با اسمت عمری مدهوش
لباس احرام حرم میپوشه
می‌باره اشکام گوشه شش گوشه
تو روضه هر دم می‌کشم از دل آه
اباعبدالله یا اباعبدالله
رسیده از ره کاروان ارباب
