تو حدیث افلاکی؛ فرزند پدر خاکی
بی چون و چرا، امیر افلاکی

قبله‌ی غم عشقی؛ حبل محکم عشقی
روی لب هرکه سرسپرده، زمزم عشقی

ولی‌اللهی؛ ابن ولی‌اللهی
غیر راه تو، بی‌راهه هر راهی

تو طریق و مصباحی؛ آمری و هم ‌ناهی
تو دست یداللهی و حمد و قل هواللهی

تو سیر الی‌اللهی؛ تو سرّ فدیناهی
تو صاحب فرّ و حشمت و جاهی

آسمان و دریایی؛ بالائی و بالائی
عالم همه بنده و تو مولائی

تو علی و زهرائی؛ تو تمام طاهائی
جانم به فدات بس‌که آقایی

ظلّ حیّ داداری؛ تو کعبه‌ی سیّاری
آقازاده‌ی حیدر کرّاری

ناصری و منصوری؛ روح بیت مأموری
تو نور علی نور علی نوری

عالی معلّایی؛ نور عرش اعلایی
قبله‌ی صلات هر مصلّایی

کاشف البلایایی؛ منتهی الرّجایی
سامع الشّکایا و واهب العطایایی

عرش هم به فرمانت؛ هر چه هست، قربانت
عشق است حکم به گوی و میدانت