جا داره روی منبر اسم تورو جار بزنم

جا داره قلم بگیرم تا زندم برا تو کار بزنم

جا داره مجنون شم پا عشقت سرمو به دیوار بزنم

جا داره مثه میثم از سر عشقت خودمو دار بزنم

قربون صدقت میره عباس ما پشت سرش

برات میمیره عباس ما پشت سرش

تو سرتاسر دنیا مِیخونه داری

چجوری بشمرم که چنتا دیوونه داری

رقیه دینمه ، رقیه مُهر سینمه

رقیه جانمه ، دختر پادشاهمه

رنگین کمونه ما دوسش داریم یه عالمه

رقیه جان شهزاده

انصافاً با دستای کوچیکش میبینی چیکار میکنه

عیناً خاطرات زهرا رو واسه همه تکرار میکنه

راه میندازه کار عالم رو باباش اینو اظهار میکنه

بدبخت اونی که هنوزم این شهزاده رو انکار میکنه

خاطر خواه زیاد داری آخه کارت کرمه

دنیا که بهشته سایت سرمه

روزام چه قشنگه از لحظه ای که

اسم خوشگل تو رو دخترمه

روزی هزار دفعه رقیه رو زبونمه

چیکار کنم دیگه رقیه بی بی جونمه

عشق تو از بچگی قاطیه توی خونمه

رقیه جان شهزاده

آخ اسم پرچمشو انگار با من داره صحبت میکنه

این دختر سه سالشه میبینی چطور قیامت میکنه

نوبت به حسین اصن نمیرسه فردای محشر به خدا

از بس دخترش رقیه نوکرهاشو شفاعت میکنه

به به چه شکوه و جلالی جانم به شما

چه حُسن و چه خصالی جانم به شما

چه نُطقی چه کلامی عین فاطمه

خراب کردی تو شامو رو سر همه

رقیه سالاره ، اصن یه پا علمداره

تو شام و کوفه مثل عمه خط نگه داره

شمشیر خُطبش شبیه حیدر کراره

رقیه جان شهزاده