جان عموت روی زمین 

پا تو نکش عزیزم

دست می‌کشم لای موهات 

که سنگا رو بریزم

یادته هر موقع 

علی اکبر می‌دیدی

دوست داشتی 

هم قدش بشینی 

با قامت رشیدی 

عزیزم به آرزوت رسیدی

چه قامتی چه پیکری 

قاسمیا چه اکبری 

تو از منم بلندتری