نگاه دار دلی را که برده ای به نگاهی

کنون که صاحب مژگان شوخ و چشم سیاهی

نگاه دار دلی را که برده ای به نگاهی

مقیم کوی تو تشویش صبح و شام ندارد

که در بهشت نسالی معین است و نه ماهی

نگاه دار دلی را که برده ای به نگاهی

از من مرا بگیر و خودت را به من بده حسین

نگاه دار دلی را که برده ای به نگاهی