غروب کربلا شد و جور وستم روا شدو 

 ساعت سه تو قتگاه قیامتی به پا شد و

بعد تموم شهدا نوبت شاه ما شدو

 مصیبت و بلا شدو تمومی سپاه کفر

 دوباره هم صدا شد و خدا خدای نیزهو 

خنجر و دشنه ها شد و 

برای نیزه دار ها حرمله رهنما شدو 

سنگ روانه سر عزیز مصطفی شد و

دست به موی سر رسید شمر چه بی حیا شده 

دید ولی نمیبرد ز روی سینه پاشده 

به خون پاک حنجرش محاسنش حنا شدو 

پیش روی خواهرش سرش ب نیزه ها شد و 

وای حسین ای وای حسین