حق ملاک عشق را با عشق تو ؛ سنجیده است
شاهکار دست خود در خلقت تو دیده است

.

ذکر لا اُحصی ثنائک گوشه ای از وصف توست
پای مدحت دست هر صاحب قلم لرزیده است

.

با نفس های تو ای آرامش جان علی
بوی سیب از عرش تا فرش خدا پیچیده است

.

مانده روی صورت تو جای لب های نبی
بس که ای حوریه با گریه تو را بوسیده است

.

محور آل کَسا و علت خلقت تویی
دست بر سینه علی هم دور تو گردیده است

.

هاتفی از خلقت جنّات پرسید و شنید
فاطمه یه گوشه لب وا کرده و خندیده است

.

خم به ابرویت نیاور چون قیامت می شود

حق اگر آگاه گردد فاطمه رنجیده است

.

شانه بردار و به داد ناز دخترها برس
چند وقتی ست گیسوی زینب به هم تابیده است

.

از شکاف پهلویت پیداست بد خوردی زمین
در به سوی پهلوی تو بی هوا چرخیده است

.

پیش زینب بی حیاها دست جمعی می زدند
دخترت حق دارد ای بی بی اگر ترسیده است

.

هر کجایی با علی تا شد مغیره رو به رو
بر غلاف خود کشیده دستی و خندیده است