پرم شکسته/ مثه کبوتر
دلم گرفته/ کجایی مادر
زنده ام به بوی، چادر نمازت
زنده ام به یاد، راز و نیازت
کشتی من و با، قد خمیده
روی کبود و، رنگ پریده
شب ها، بدون تو چه سرده
قلبم، پر از عذاب و درده
مادر دلم هواتو کرده
یه وقتا از آه، میسوزه سینم
شکر خدا، راهی از مدینم
انگاری از الان، دارم می بینم
که مادرم می بره منو
رو پاش گذاشته سره منو
میگیره با آستینه خودش
اشکِ چشای تره من و
شب ها، بدون تو چه سرده
قلبم، پر از عذاب و درده
مادر دلم هواتو کرده
تموم این درد/ با من میمونه
غمت من و کشت/ تو راه خونه
این زخم کهنه درمون نمیشه
رازی که دارم پنهون نمیشه
افتادی رو خاک مثل قباله
دیوار کوچه شد باغ لاله
غربت از آسمون می بارید
اَبرا با چشمامون می بارید
دیوار برا تو خون می بارید
مادر دلم هواتو کرده
یه عمره از درد/ میسوزه قلبم
به کوچه ها/ میدوزه قلبم
چی اومد اونجا/ به روزه قلبم
کوه مصیبت رو دوشمه
صدای سیلی تو گوشمه
دلیل اینکه همیشه تو
آتیش غیرت می جوشمه
دیگه تا دمه آخر
یه گوشه توی بستر
زیره چادر از بابا
همش رو گرفت مادر
شب ها، بدون تو چه سرده
قلبم، پر از عذاب و درده
مادر دلم هواتو کرده
حسن غریب/ کریم دنیاست
حسن تمام/ وجود زهراست
میراث زهراست صبر و قرارش
رفته به مادر حتی مزارش
بال ملائک گلدسته هاشِ
خاک مدینه ایوون طلاشِ
دست کریم آل حیدر
نور مدینه ی پیمبر
جانم حسن غریب مادر
روضه ی مادر/ شهادتینم
وصیت من/ به زینبینم
اشکات بمونه/ برا حسینم
عُریان میشه پیکر حسین
به نیزه میره سره حسین
دله همه زیر و رو میشه
با ناله ی مادرِ حسین
یه مادری که با ناله
تو دریای گوداله
میسوزه برا داغِ
تن پرپر لاله
جانم حسین غریب مادر
