حوریه سوخت در آتش
از پا تا سر آتش
بر روی مرتضی شرم
بر روی مادر آتش

در سوخت/ پر سوخت/ یاس پیمبر سوخت
از آه/ نآگاه/ تمام حیدر سوخت

علی به سمت مسجد روونه
آتیش گرفته تموم خونه
مادر گرفته دامان مولا
پیچیده دستش به تازیونه
یارالی ننه یارالی ننه

انسیه شد وحیده
رشیده شد خمیده
نوری که پای ظلمت
به چادرش رسیده

کوثر/ با سر/ افتاده پشت در
مادر/ پرپر/ برابر حیدر
در سوخت/ پر سوخت/ یاس پیمبر سوخت
از آه/ نآگاه/ تمام حیدر سوخت

خونه ی امید پر از شراره
چهره ی خورشید پر از ستاره
این قصه دیگه تموم نمیشه
این زخما دیگه دوا نداره

گلا نفس بریدن
چشا به خون تپیدن
خورشیدِ آسمون و
روی زمین کشیدن

بالِ/ لاله/ زخمی و بی حالِ
از این/ کوچه/ راهیِ گودالِ

کنار گودال میزنه پرپر
وقتی که قاتل میکشه خنجر
ای رود تشنه ای عشق بی سر
ای بی کفن ای غریب مادر