نمیشه باورم اصلاً افتادی روی زمینو

حالا چجوری بدم من جواب اُم بنینو

این همه نیزه چجوری جا شده رو پیکر تو

شکسته فرقت بگو کی عمود زده به سر تو

ای پناه حرم بدون تو بی پناهه حسین

ریخته روی زمین با نیزه ها تکیه گاه حسین

مشک تو یه طرف کنار فرات علم یه طرف

تیکه تیکه ی دستایی که شده قلم یه طرف

 اَلسلامُ علیک یا ابوفاضل

نگو برو خیمه آخه نمیشه تنهات بذارم

میشینم و نیزه هارو از بدنت درمیارم

بلند شو جون رقیه اِنکَسَرَ ظَهری داداش

بازو نکش روی خاکا فکر دل زینبم باش

پاشو دیگه نذار کنار تنت بمیره حسین

با چه حالی سه شعبه از چِش تو بگیره حسین

اِرباً اِربا شدی که اینجوری ریختی دور و برم

دیگه واسم عبا نمونده باهاش تورو ببرم

 اَلسلامُ علیک یا ابوفاضل

ببین که از خیمه زینب گرفت نوای اسیری

بعد تو آماده میشه حرم برای اسیری

بعد تو واسه رقیه یه خواب راحت حرامه

جای رقیه میون برده فروشای شامه

پاشو دیگه نذار به سمت حرم اشاره بشه

گوش دختر من تو خیمه ها پاره پاره بشه

پاشو جون حسین یه رحمی بکن به گریه ی من

پاشو دیگه نذار کنیزی بره رقیه ی من

 اَلسلامُ علیک یا ابوفاضل