هاله ای بر چهره از نور خدا دارد حسین
جلوه هر پنج تن آل عبا دارد حسین
آشنای عشق را بی آشنا گفتن خطاست
در غریبی هم هزاران آشنا دارد حسین
در هوای کوی وصلش بی قرار آن بی شمار
دل مگر کاه است گویی کهربا دارد حسین
معجز قرآن جاویدان، حسین بن علی است
برترین اعجازها در کربلا دارد حسین
خیمه گاهش کعبه و آب فراتش زمزم است
قتلگاهی برتر از کوه منا دارد حسین
شور شیرین غمش رمز بقای سرمدی است
از سرشک دیدگان آب بقا دارد حسین
تا شفا بخشد روان و جسم هر بیمار را
در حریم وصل خود خاک شفا دارد حسین
حرمت ذبح عظیم کربلا بنگر «حسان»
خونبهایی همچو ذات کبریا دارد حسین
