بین دیوار و در پر پر شدی مادر

غرق خون افتادی پیش چشم حیدر

هیچ کسی به فکر حال و روزت نبود

پروانه وار سوختی بین آتیش و دود

خیلی پستن ، آخرش با یه لگد در رو شکستن

غرق خون شد ، میخ در اومد و سینه لاله گون شد

تا حرم سوخت ، حسنت ناله می زد که مادرم سوخت

داد و بیداد ، تا زمین خوردی علی از نفس افتاد

مادرم وای ، مادر خونجگرم وای

آسمون شد تیره وقتی دید اشکاتو

بی رحمانه کشتند ثلثی از ساداتو

باغ و آتیش زدند ، غنچه ها پژمردند

پیش چشمای تو ، حیدر رو می بردند

چشمای تر ، دست تو بود و در و دامن حیدر

بی بهانه ، می زدند به پیکر تو تازیانه

غم همینه ، می زدت مغیره با غلاف کینه

مادر شاه ، وسط کوچه چی اومد به سرت آه

مادرم وای ، مادر خونجگرم وای

میگم با هر نفس که مادر رو کشتن

به خدا دختر پیغمبر رو کشتن

بمیرم ای یار غم دیده ی علی

چی اومد بر سرت شهیده ی علی

روی نیلی ، لگد و میخ در و ضربه ی سیلی

زار و خسته ، پهلو و سینه و بازو ی شکسته