دم نام حسین بازدم نام حسن

هر خیز که هست در هین یک نفس است

صد کوه گناه را ثوابش کرده 

اشکی که به اندازه بال مگس است

اینجا همه خوبند  همه گریه کنند

این رود که جاریست بی خار و خس است

دلگرمی ما به روضه و سینه زنیست

ورنه دنیا برای مومن قفس است

بی گریه بر حضرت اباعبدالله

صد سال نماز شب خوانی عبس است

با قصدفرج صدا بزن آه  حسین

فریاد بزن حسین فریاد رس است

بر سینه زدم تعلقاتم کم شد 

هر شاخه دل نیازمند هرس است

صد قافله رفت کربلا پس ما چه

گوش همه سالها به بانگ جرس است