یه عالمه گریه به روضه بدهکارم
 تا خوب نشه زخمات دست بر نمیدارم
 
 بذار حالا حالا نوکرِ شما باشم
 لحظه‌ی مرگم تو خاکِ کربلا باشم ..
 
 بَده که پیشِ تو مویِ سرم سپید نشه
 بَده که نوکرت بمیره و شهید نشه ..
 
 من ؛ اصلاً اومدم برات مریض بشم
 تا تو قلبِ مادرت عزیز بشم ..
 سردم نکنی .. طردم نکنی ..