السلام السلام ساکن کربلا
 السلام السلام روح قالوا بلی
 ادخلوها بسلام آمنین
 اومدم باز اشک چشممو ببین
 وعده ی ما ظهر روز اربعین
 هزار و چهارصد ساله میاد صدای ناله
 هنوزم انگار زهرا کنار اون گوداله
 حبیبی یا ثارالله ، حبیبی یا ثارالله
 عشقمه عشقمه ساقیه علقمه
 دست من رو گرفت مادرت فاطمه
 اومدم باز زیر خیمه ی غمت
 بر سر من سایه کرده پرچمت
 کاش بریم تو همین محرمت
 هزار و چهارصد ساله که تازه میشه داغت
 اضافه میشه هر سال به لشکر عُشاقت
 حبیبی یا ثارالله ، حبیبی یا ثارالله
 السلام السلام ساکن کربلا
 السلام السلام روح قالوا بلی
 ادخلوها بسلام آمنین
 اومدم باز اشک چشممو ببین
 وعده ی ما ظهر روز اربعین
 هزار و چهارصد ساله میاد صدای ناله
 هنوزم انگار زهرا کنار اون گوداله
 حبیبی یا ثارالله ، حبیبی یا ثارالله
 یک دهه عاشقی یک دهه نوکری
 باز دل عالم و با نگات می بری
 باز دوباره میشه گریه ها ثواب
 باز دوباره میشه خیمه قحط آب
 باز دوباره میشه روضه ی رباب
 هزار و چهارصد ساله صدای اشک و آهه
 مگه چقدر آب میخواست یه بچه ی شیرخواره
 کربلا کربلا ، تیغ و سرنیزه ها
 کربلا کربلا کشته ی سر جدا
 باز تو گودال پیش چشم مادرت
 خنجر شمر میرسه به حنجرت
 برمیگرده خولی در پی سرت
 هزار و چهارصد ساله که صحبت از ناموسه
 یه خواهری رگهای بُریده رو می بوسه
 هزار و چهارصد ساله میاد صدای ناله
 هنوزم انگار زهرا کنار اون گوداله
 حبیبی یا ثارالله ، حبیبی یا ثارالله