ای گل یاسمنم سرو صنوبر شده ای

پدرت نیست ببیند چه دلاور شده ایی

بردنت تا به حرم سخت تر از اکبر شد

برسم تا به در خیمه تو بی سر شده ایی

پای تو موقع رفتن به رکابم نرسید

چه گذشته است به تو قاسم دیگر شده ایی

مکش این قدر دو تا پاشنه پا به زمین