اشک من خلاصه شد تو گریه برای کوچه

برا بلای کوچه برا ماجرای کوچه

پیرم کرده اون روزایی که مادرم شهید شد

محاسنم سفید شد با گریه های کوچه

این اشکا رنگ خونه ، دل من خون از زمونه

اونی که حسن و کشته ، داغ یه مادر جوونه

کار زهر جفا نیست جیگرم روزی پاره شد که

مادرخستم و رسوندم کشون کشون تا خونه

وااااااای دیدم شکسته گوشواره

واااااااای خدا برا کسی نیاره

وااااااااای واااااای وااااای

رعد و برق اون کشیده ، یادم میوفته هر بار

تموم دنیا انگار ، میشه رو قلبم آوار

طوری ضربه زد که مادر ، تعادلش بهم خورد

اسم علی رو آورد، بین زمین و دیوار

دستاشو میکشوندم، تا خونه مادرو رسوندم

دم در رد گریه هاشو، با معجرش پوشوندم

با بارون نگاهش ، با همین چشما گریه کردم

با همین دست و گرد خاک و ، از چادرش تکوندم

واااااااااای دیدم مادر رمق نداره

واااای خدا برا کسی نیاره

وااااااااای دیدم شکسته گوشواره

واااااااای خدا برا کسی نیاره

وااااااااای واااااای وااااای

همه ی دردا بعد مادر میرسه به تو خواهر

تو هم شکسته میشی به خاطر برادر

روزی که تنها می مونی با خیمه های سوزان

با گریه های طفلان با بدنای بی سر

زهرای کربلایی ، نائب شاه سر جدائی

توی رگبار تازیونه ، پناه بچه هایی

بانوی عالمینی ، همسفر سر حسینی

توی میدون شام و کوفه ، تو صاحب لوائی

وااااااای رو نیزه رأس شیر خواره

واااااااای خدا برا کسی نیاره

واااااااای رو نیزه ها ماه و ستاره

وااااااااای خدا برا کسی نیاره

واااااااااای رو زمین جسم پاره پاره

واااااااااای خدا برا کسی نیاره

وااااااای از خیمه ها آتیش می باره

وااااااای خدا برا کسی نیاره

لا یوم کیومک یا اباعبدالله

حسین حسین حسین ....